تست خانگی سنجش طول عمر

پژوهشی در برزیل نشان می‌دهد افرادی که نمی‌توانند بدون کمک از زمین بلند شوند، بیشتر در معرض مرگ در ده سال آینده قرار دارند. در این مطالعه، پژوهشگران از بیش از چهار هزار فرد بزرگسال خواستند تا روی زمین بنشینند و دوباره بدون استفاده از دست، تکیه‌گاه یا کمک دیگران، بلند شوند.

هر فرد باید با کمترین میزان کمک این کار را انجام می‌داد. اگر کسی دست خود را به زمین می‌گرفت، به وسیله‌ای تکیه می‌داد یا دست دیگری را می‌گرفت، نمره‌اش کاهش پیدا می‌کرد.

برای هر حرکت نشستن و بلند شدن، پنج نمره در نظر گرفته شد و به‌ازای هر نوع کمک، یک نمره کم می‌شد. حتی اگر فرد در این میان تعادلش را از دست می‌داد یا حرکاتش ناپایدار بود، نیم نمره دیگر نیز از او کسر می‌شد.

نتایج این پژوهش نشان داد کسانی که بدون کمک می‌توانستند این کار را انجام دهند، ۶ برابر کمتر از دیگران به بیماری‌های قلبی یا مشکلات مشابه دچار می‌شدند. همچنین، کاهش هر نمره در این تست با افزایش ۳۱ درصدی احتمال مرگ در ده سال آینده همراه بود، چه به خاطر بیماری‌های قلبی، چه سرطان و چه دلایل طبیعی دیگر.

پژوهشگران معتقدند دلیل این ارتباط، نقش مثبت قدرت عضلات و انعطاف‌پذیری بدن در کاهش فشار خون، ضربان قلب و التهاب عمومی بدن است. این عوامل همگی در پیشگیری از بیماری‌های قلبی مؤثرند.

این تست چه چیزی را می‌سنجد؟

برخلاف تحقیقات قبلی که فقط روی تعادل یا انعطاف‌پذیری تمرکز داشتند، این پژوهش هم‌زمان چند ویژگی مهم را ارزیابی می‌کند: قدرت عضلات، انعطاف‌پذیری، تعادل و ترکیب بدنی.

کلودیو گیل آراوجو، مسئول این تحقیق و مدیر یک مرکز پزشکی-ورزشی در ریو دو ژانیرو، گفته که خاص بودن این آزمون در همین است که همه این عوامل را به‌طور یک‌جا بررسی می‌کند. به همین دلیل، آن را معیاری قدرتمند برای پیش‌بینی وضعیت سلامت آینده می‌دانند.

در این پژوهش، ۴,۲۸۲ نفر شرکت کردند که سن آن‌ها بین ۴۶ تا ۷۵ سال بود و دو سوم آن‌ها مرد بودند. میانگین سنی افراد شرکت‌کننده ۵۹ سال اعلام شد.

بعد از حدود ۱۲ سال پیگیری، ۱۵.۵ درصد از این افراد به مرگ طبیعی دچار شدند. از این میان، ۳۵ درصد به خاطر بیماری‌های قلبی، ۲۸ درصد به علت سرطان و ۱۱ درصد بر اثر بیماری‌های تنفسی مانند ذات‌الریه جان باختند.

کسانی که نمره آن‌ها بین صفر تا چهار بود، شش برابر بیشتر از کسانی که نمره کامل ۱۰ را گرفته بودند، در معرض مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی قرار داشتند.

نیمی از افرادی که در این تست نمره صفر گرفتند، در طول دوره پیگیری فوت کردند. در مقابل، تنها چهار درصد از افرادی که نمره ۱۰ گرفته بودند، جان خود را از دست دادند. این تفاوت، به‌وضوح اهمیت تست را نشان می‌دهد.

حتی افرادی که نمره آن‌ها بین ۴.۵ تا ۷.۵ بود، دو تا سه برابر بیشتر در معرض خطر مرگ قرار داشتند.

چطور این تست را در خانه انجام دهیم؟

اگر می‌خواهید این تست را امتحان کنید، بهتر است فردی کنارتان باشد تا هم شما را ارزیابی کند و هم اگر تعادلتان به‌هم خورد، مانع افتادنتان شود. کسانی که مشکل مفصلی دارند یا در حرکت محدودیت دارند، بهتر است این آزمون را انجام ندهند تا آسیبی نبینند.

فضای اطرافتان را خلوت کنید و مطمئن شوید که نزدیکتان یک صندلی، دیوار یا وسیله‌ای برای تکیه دادن وجود دارد. کفش و جورابتان را درآورید و اگر زمین سفت است، یک پد نرم زیر پاهایتان بگذارید.

پاها را کمی از هم باز کنید، یکی از پاها را کمی جلوتر بگذارید، آرام روی زمین بنشینید و بعد دوباره بدون استفاده از دست یا وسیله کمکی، بایستید.

البته باید به این نکته توجه داشت که این آزمون فقط می‌تواند یک نشانه کلی از وضعیت جسمی شما بدهد. اگر به دنبال بررسی دقیق وضعیت سلامتی‌تان هستید یا می‌خواهید خطر ابتلا به بیماری‌ها را بهتر بشناسید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. این تست به‌تنهایی جای معاینه پزشکی را نمی‌گیرد.