آیا بیمه عمر ناتو برای اروپا با روی کار آمدن ترامپ به پایان می رسد؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه فرانکفورتر روند شای آلمان در مطلبی به خطرات روی کار آمدن مجدد دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا در انتخابات سال جاری برای ائتلاف نظامی ناتو و بویژه اعضای اروپایی آن پرداخته و این پرسش را مطرح کرد که چرا انتخاب مجدد ترامپ ناتو را به خطر می اندازد؟

در این مطلب آمده است: در ماه آوریل، قوی ترین ائتلاف نظامی جهان ۷۵ ساله می شود. ناتو تاکنون در خدمت منافع همه اعضای خود بوده است. اما انتخاب مجدد دونالد ترامپ می تواند این وحدت را به خطر بیندازد.

کلودیا میجر، رئیس گروه تحقیقات سیاست امنیتی در بنیاد علم و سیاست برلین (SWP) در این باره گفت: ناتو بسیار قدیمی شده است اما همیشه موفق شده است یک بیمه نامه عمر برای همه اعضا باشد. در ۷۵ سالگی این ائتلاف نظامی ما باید بدانیم که در چه شرایطی هستیم و شاید ناتو بتواند افتخار کند که هنوز زنده است و منسوخ و یا دچار مرگ مغزی نشده است.

پس از انتخاب رئیس جمهور جدید آمریکا در ماه نوامبر، سوالی که به خصوص برای اروپایی ها مطرح می شود این است: آیا این بیمه عمر دوام خواهد داشت؟ برای هاینریش براوس، ژنرال آلمانی سابق ناتو، این مسئله واضح است که تهدید بزرگ‌تر برای موجودیت ناتو ترامپ است، نه پوتین.

این روزنامه آلمانی در ادامه نوشت: طبیعتا ناتو بعد از سال ۱۹۹۰ بحران های هویتی خود را داشت. حداکثر پس از حمله روسیه به کریمه در سال ۲۰۱۴، زمان “بازگشت به ریشه ها” فرا رسیده بود. در آ«زمان پس از دهه ها مدیریت بحران بین‌المللی اصل قدیمی جنگ سرد یعنی دفاع جمعی دوباره مورد توجه قرار گرفت. روسیه اکنون دوباره “مهمترین و مستقیم‌ترین تهدید” است. مدل نیروی جدید، که در سال ۲۰۲۳ در ویلنیوس به تصویب رسید، دفاع از منطقه یورو آتلانتیک را به عنوان وظیفه اصلی و از جمله تقویت جناح شرقی ناتو و پذیرش فنلاند و سوئد در ناتو می داند.

تا اینجای کار، توافق شده است. الحاق معلق سوئد، که هنوز توسط ترکیه و مجارستان مسدود شده است، ممکن است تنها یک نقص کوچک باشد. درست در زمان سال نو، ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو اعلام کرد که مطمئن است این کشور سی و دومین عضو ناتو در نشست سالگرد این ائتلاف نظامی در ماه جولای خواهد بود.

اما جشن تولد ۷۵ سالگی ناتو در واشنگتن جشن جالبی نخواهد بود. این جشن در سایه کمپین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اتفاق می افتد و اروپایی‌ها نمی‌دانند که بیمه عمرشان از نوامبر چگونه خواهد بود. البته تاکنون ایالات متحده نیروهای گریز از مرکز اتحاد فراآتلانتیک را رام کرده است. زیرا آنها سهم بزرگی از ظرفیت دفاعی را فراهم می کنند. زیرا بمب‌های هسته‌ای استراتژیک آنها از قدرت‌های غیرهسته‌ای در اروپا – از جمله آلمان – محافظت می‌کند. به گفته مفسران چتر هسته‌ای آمریکا را نمی توان در آینده قابل پیش بینی با یک نوع هسته ای اروپایی جایگزین کرد.

تاکنون، سه گزینه در میان کارشناسان امنیتی مورد بحث قرار گرفته است که دولت ترامپ در قبال ناتو در کشوی خود دارد:

ناتوی منسوخ شده: ترامپ در اولین کارزار انتخاباتی خود از خروج احتمالی آمریکا خبر داد. همانطور که جان بولتون در “یادداشت های مشاور امنیتی سابق در کاخ سفید” می نویسد، او می خواست این را در اولین نشست ناتو در سال ۲۰۱۷ توضیح دهد. ترامپ گفت: ما بیرون هستیم، اگر دیگران پول نپردازند، نمی‌جنگیم. اما این سوال باقی می ماند که آیا خروج به این راحتی است؟

ناتویی بر اساس خواست خود؛ ترامپ بارها اعلام کرده که ایالات متحده تنها از کشورهایی دفاع می کند که به هدف ۲ درصدی برای اهداف نظامی یا حتی بیشتر دست پیدا کنند. این البته با یک باج خواهی برابری می کند. این امر عملاً بند کمکی (ماده ۵)، یکی از ارکان مرکزی ناتو را تضعیف می کند.

ناتوی خفته؛ پشت این گزینه ایده عضویت «خوابیده» ایالات متحده آمریکا نهفته است. این یعنی عدم گسترش ناتو و کاهش گسترده حضور آمریکا در اروپا. سومانترا مایترا، یکی از طرفداران این دکترین جمهوری‌خواه، در مقاله‌ای در پایان دسامبر نوشت: هر چیزی غیر از قدرت هسته‌ای و نیروی دریایی آمریکا، بار امنیتی برای اروپا خواهد بود.

در حزب جمهوری خواه – و به ویژه در میان پایه های این حزب – گزینه های دوم و سوم به طور گسترده مورد حمایت قرار می گیرند. کلودیا میجر، کارشناس امنیتی SWP، یک پیش بینی خطرناک کرده و می گوید: ایالات متحده آمریکا در ناتو خواهد بود، اما به عنوان یک شریک کاملا غیرقابل پیش بینی.

نویسنده در بخش پایانی این مطلب نوشت: برای مدت طولانی، ناتو بدون ایالات متحده غیرقابل تصور به نظر می رسید. در واقع برای ۷۵ سال. اما جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده هم اگر مجدداً انتخاب شود خواستار توزیع متفاوت بارها در ناتو خواهد شد. به گفته ماجدا روگه، متخصص علوم سیاسی از شورای روابط خارجی اروپا، ما باید برای این امر آماده باشیم. به گفته وی در نهایت، آلمان باید یک بار دیگر نقشی را که ارتش آلمان در جنگ سرد علیه اتحاد جماهیر شوروی و پیمان ورشو داشت، یعنی به عنوان ستون فقرات دفاع متعارف در برابر روسیه، ایفا کند.

پایان