از شهاب سنگ ها چه می دانید؟

از Science News Explorers، به استثنای چند ماموریت سرنشین دار به ماه، انسان ها فقط اجرام آسمانی را از دور دیده اند. اما گاهی تکه هایی از این صخره های آسمان دوردست به زمین برخورد می کند. ما این تکه های زباله فضایی را شهاب سنگ می نامیم. آنها نمونه های نادری از موادی را ارائه می دهند که مکان های دوردست منظومه شمسی را تشکیل می دهند.

برخی از شهاب سنگ ها قطعاتی از سیارک ها یا دنباله دارها هستند. برخی از آنها تکه های زباله ای هستند که در اثر برخورد صخره های آسمانی از ماه یا مریخ جدا شده و به فضا پرتاب شده اند. برخی دیگر ممکن است از سیاراتی آمده باشند که دیگر وجود ندارند.

تخمین زده می شود که روزانه حدود ۴۴ تن سنگ فضایی به زمین برخورد می کند. تقریباً همه آنها در جو می سوزند، اما ده ها هزار شهاب سنگ بزرگتر از زباله هر ساله به زمین سقوط می کنند. یافتن آنها در میان صخره های زمین دشوار است و به همین دلیل برخی از دانشمندان به دنبال آنها در قلمرو صاف و سفید قطب جنوب هستند.

بسیاری از شهاب‌سنگ‌ها بقایای سنگ‌هایی از دوران اولیه منظومه شمسی هستند (بسیاری از سنگ‌های زمین به دلیل صفحات زمین‌شناسی زمین بسیار جوان‌تر هستند). این بدان معناست که شهاب سنگ ها می توانند سرنخ هایی در مورد تاریخچه منظومه شمسی در اختیار محققان قرار دهند.

آنها همچنین ممکن است سرنخ هایی در مورد اینکه آیا مکان های دیگر در منظومه شمسی میزبان شرایط مناسبی برای زندگی در گذشته بوده اند را ارائه دهند.

زمین تنها سیاره ای نیست که مورد اصابت شهاب سنگ قرار گرفته است. این احتمال وجود دارد که سیاره عطارد به دلیل بمباران شهاب سنگ ها دارای پوششی از الماس باشد. منظومه شمسی در واقع مکانی بسیار خشن است. بنابراین اگرچه یافتن شهاب‌سنگ‌های بیشتر در اطرافمان جالب است، اما مزیت آن این است که جو زمین از سیاره در برابر سقوط سنگ‌ها از فضا محافظت می‌کند.

منبع: ایرنا