افول تراژیک میکی رورک پس از رسوایی بزرگ و اظهارنظرهای جنجالی

رورک که زمانی ستاره هالیوود بود، به دلیل رفتارهای زننده و اظهارنظرهای توهین‌آمیز مجبور به ترک Big Brother شد. او چندین هم‌خانه خود را به گریه انداخت، از جمله جوجو سیوا که گرایش جنسی او را هدف قرار داد.

رورک مدعی شد که می‌تواند سیوا را تغییر دهد و بارها او را با واژه‌هایی تحقیرآمیز خطاب کرد. با این حال، سیوا مقاومت نشان داد و بعدها گفت که رفتار او آزاردهنده بوده، هرچند با نوعی همدردی او را فردی آسیب‌دیده خواند.

او همچنین الا ری وایز، دیگر هم‌خانه و ستاره برنامه The Only Way Is Essex را با یک اظهار نظر جنسی وقیحانه به گریه انداخت. در جریان یک چالش با موضوع دزدان دریایی، وایز ۲۴ ساله قوانین بازی را توضیح می‌داد که رورک سخنان او را با یک شوخی جنسی زشت قطع کرد. در ادامه نیز تنش میان او و کریس هیوز بالا گرفت. رورک، کریس را متهم کرد که به او خیره شده و با الفاظ رکیک خطابش کرد. هیوز واکنشی نشان نداد، اما وایز که به شدت تحت تأثیر قرار گرفته بود، گفت که رفتار رورک باعث شده عمیقاً احساس ناراحتی کند. در نهایت، تهیه‌کنندگان Big Brother اعلام کردند که این نخستین باری نیست که رورک به خاطر اظهارات توهین‌آمیزش تذکر می‌گیرد و او را از برنامه حذف کردند.

اعترافات تلخ و گذشته درخشان

رورک آشکارا اعتراف کرده که حرفه‌اش «به فاضلاب رفته» و خشم لحظه‌ای خود را عامل نابودی روابطش با کارگردانان می‌داند. او توضیح داده که به همین دلیل، دیگر نقشی در فیلم‌های بزرگ دریافت نمی‌کند و عصبانیتش مانع ورود او به پروژه‌ها شده است. رورک تصریح کرد که آرزو دارد کارگردان‌ها به او اعتماد کنند و به شخصیت فعلی او نگاه کنند، نه به شهرت مخربی که در گذشته برای خود ساخته است. به گفته او: «من اشتباهات زیادی مرتکب شده‌ام و هیچ‌کس جز خودم مقصر سقوط حرفه‌ام نیست.»

رورک در دوران اوج فعالیتش در دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰، یکی از متفاوت‌ترین و کاریزماتیک‌ترین بازیگران هالیوود بود. نقش‌آفرینی‌های او در فیلم‌های ۹½ Weeks، Angel Heart و Rumble Fish جایگاه ویژه‌ای را برایش رقم زد. او همچنین برای بازی در نقش چارلز بوکوفسکی در فیلم Barfly محصول سال ۱۹۸۷ مورد احترام منتقدان قرار گرفت.

با این حال، در اوایل دهه ۹۰ مسیر حرفه‌ای رورک تغییر کرد. او هالیوود را ترک کرد تا بوکس حرفه‌ای را دنبال کند، تصمیمی که منجر به آسیب‌های متعددی شد و ظاهر او را به‌کلی تغییر داد.

دوران بوکس و پیامدهای آن

رورک در هنرهای رزمی سابقه داشت و نخستین مسابقه مهمش را در ۱۲ سالگی برنده شد. او در سال ۱۹۹۱ و در سن ۳۹ سالگی دوباره به‌طور حرفه‌ای به رینگ بازگشت. او سال ۲۰۰۹ در گفت‌وگویی با دیلی میل توضیح داد که به دلیل احساس شرم دوباره به بوکس روی آورده است.

رورک گفت که یک بوکسور آماتور خوب بوده و پس از ضربه مغزی یک سال استراحت کرده است. او در باشگاهی در میامی بزرگ شده بود، همان‌جایی که محمدعلی کلی در آن تمرین می‌کرد. رورک در مجموع ۱۴۲ مسابقه آماتور داشت که تنها سه بار شکست خورد.

هدف اولیه‌ رورک بازگشت برای یک مسابقه بود، اما این تصمیم به هشت مسابقه کشیده شد؛ تا اینکه به دلیل مشکلات عصبی به او توصیه شد که ورزش را کنار بگذارد. او توضیح داد که هیچ مسابقه حرفه‌ای را نباخته، اما در تمرین‌ها هر روز به‌شدت آسیب می‌دیده است.

این بازیگر متولد نیویورک همچنین فاش کرد که دو بار بینی‌اش شکسته و پنج بار عمل جراحی انجام داده و علاوه بر آن، استخوان گونه‌اش نیز خرد شده است.

میکی رورک گفته بود که برای بازسازی بینی‌اش مجبور شدند غضروف از گوشش بردارند و چند عمل دیگر هم انجام دادند تا بافت اسکار را بتراشند. این عمل‌ها جزء دردناک‌ترین تجربه‌هایش بوده‌اند، اما بدترینشان، عمل بواسیر بوده است.

چهره رورک سال‌ها موضوع بحث و حدس‌وگمان‌ها بود. خیلی‌ها نمی‌دانستند که تغییرات ظاهری او حاصل سال‌ها بوکس است یا نتیجه جراحی‌های ناموفق. خودش توضیح داده بود که بیشتر جراحی‌ها برای ترمیم آسیب‌های ناشی از بوکس بوده، اما متأسفانه برای بازسازی صورتش به جراح اشتباهی اعتماد کرده است.

در همان سال، همسر اولش، دبرا فایر، در گفت‌وگویی با روزنامه میرور ادعا کرد که دلیل اصلی این جراحی‌های متعدد، احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس رورک بوده است.

بازگشت بزرگ با The Wrestler

دارن آرونوفسکی با وجود تغییر چهره و شهرت بدی که رورک در هالیوود پیدا کرده بود، فرصتی دوباره به او داد تا بتواند بازگشتی درخشان داشته باشد.

رورک هم از این شانس با بازی قدرتمندش در فیلم The Wrestler محصول ۲۰۰۸ به بهترین شکل استفاده کرد. او در این فیلم نقش رندی رابینسون، کشتی‌گیر سالخورده‌ای را بازی کرد که با ضعف جسمانی و پشیمانی‌های شخصی‌اش دست‌وپنجه نرم می‌کند. این نقش برای او جوایز زیادی را به ارمغان آورد. او پس از این موفقیت، در فیلم‌های Iron Man 2 (۲۰۱۰) و The Expendables (۲۰۱۰) بازی کرد، اما مسیر حرفه‌ای‌اش دوباره رو به افول گذاشت.

گزارش‌ها حاکی از آن بود که دلیل این افول، رفتار بد و درگیری‌های رورک در پشت صحنه بود. معروف‌ترین نمونه آن، دشمنی طولانی‌مدتش با رابرت دنیرو بود؛ بازیگری که رورک زمانی گفته بود که او را ستایش می‌کند.

دشمنی قدیمی با رابرت دنیرو

این اختلاف از زمان همکاری آن‌ها در فیلم Angel Heart محصول ۱۹۸۷ آغاز شد. سال‌ها بعد، در سال ۲۰۱۹، این ماجرا دوباره بالا گرفت و رورک ادعا کرد که مارتین اسکورسیزی قصد داشته او را برای فیلم The Irishman انتخاب کند، اما دنیرو مانع این کار شده است.

نمایندگان دنیرو بلافاصله واکنش نشان دادند و در بیانیه‌ای تأکید کردند که رورک «هیچ‌گاه برای بازی در The Irishman دعوت نشده و حتی نامش هم مطرح یا بررسی نشده است».

رورک که آن زمان ۶۷ سال داشت، در اینستاگرام خود با لحنی تند خطاب به دنیرو نوشت که قسم به مادربزرگ، برادر و سگ‌هایش، وقتی او را ببیند، بی‌هیچ تردیدی رسوایش خواهد کرد.