تأثیر تجربه خوشایند بر برندینگ مکان در گردشگری سلامت
از گذشته تا کنون، سلامتی، نه تنها یک روند بلکه یک هدف مهم در زندگی بشر بوده است. امروزه اهمیت ایجاد تجربه خوشایند در برندسازی گردشگری سلامت به‌عنوان یکی از انواع گردشگری، بسیار بالا رفته است و به همین دلیل بسیاری از کشورها در تلاش مستمر برای جذب توریست بیشتر برای افزایش درآمد سرانه خود هستند. لذا برندسازی مکان(نام شهر و یا بیمارستان) به عنوان یکی از اشکال برندسازی در عصر حکومت اطلاعات در رسانه‌های اجتماعی، نقش غیرقابل انکاری در مقاصد گردشگری شهرها و کشورها ایفا می‌کند.
*صدیقه صادقی فیشانی
سوال مهم این است که در انقلاب اطلاعاتی، برندسازی را چگونه باید توضیح داد؟ آیا برندسازی میتواند به خوب شدن حال اقتصاد، کمک کند یا ابتدا اقتصاد باید حالش خوب باشد تا مفاهیمی نظیر برندسازی، معنای خود را پیدا کند؟ برند یعنی ایجاد طیفی از احساس بین خوب تا بد که ناشی از نوع عملکردِ ما با افرادی که با آنها در تعامل هستیم. برندسازی فرآیندی بلندمدت است که نیازمند به کارگیری دانش‌های مدیریت، اقتصاد، جامعه شناسی، روانشناسی، انسان شناسی و… است. اقتصاد گردشگری به‌عنوان یک اقتصاد خلاق و نوآور که در عین مستقل بودن، مکمل سایر قسمت‌های فعالیت‌های اقتصادی نیز می‌باشد.
برندسازی مکان میتواند شبکه‌ای از تداعیات خوشایند را در ذهن مسافران، بر اساس بیان کلامی و غیرکلامی(بصری و رفتاری) یک مکان و ذی‌نفعان آن تعریف شود. تجربه خوشایند توریستی به تجربه کلی یک گردشگر در طول سفر درمانی خود از تیم درمان، هتلینگ، حمل و نقل و… اشاره دارد که از جهات مختلف فرهنگی، روان شناختی و اقتصادی می‌توان آن را بررسی کرد. لذا برجسته کردن ماهیت استراتژیک و جامع برندسازی مکانی میتواند سبب افزایش و تقویت دلبستگی توریستها شود.
برندسازی میتواند ارتباط موثری با یک رویداد خاص و تداعی مثبت از یک مقصد را ایجاد کند و با بهبود تجارب شخصی گردشگران، سبب شود مسافران بیشتری جذب کشور شوند. برندسازی هوشمندانه مکانی با بهبود رقابت ملی و افزایش ظرفیت نوآوری در گردشگری سلامت میتواند با ترویج مقاصد گردشگری زیارتی و تفریحی، به توسعه پایدار صنعت گردشگری کمک کند. در این راستا افزایش جذابیت مقاصد گردشگری و ترغیب گردشگران به استفاده از خدمات گردشگری میتواند به شناسایی بیشتر مکانهای گردشگری سلامت، جذب گردشگران، ساکنان و سرمایه‌گذاران جدید و سایر ذی‌نفعان کمک کند.متاسفانه با توجه به اشلهای جهانی، در ایران برنامه‌ریزی مدون خاصی تحت عنوان برندینگ گردشگری برای حضور فعال و موثر در نمایشگاه‌های بین‌المللی نداریم و هنوز فعالیت‌های ویژه‌ای برای سرمایه‌گذاری و عملکرد معناداری با بخش گردشگری و صنعت توریسم انجام نداده‌ایم. در حالیکه در زمینه برندسازی، امکانات بالقوه فراوان از جمله موقعیت‌های جغرافیایی، شهرهای زیارتی، تاریخی و فرهنگی بسیاری داریم.
کلام آخر اینکه نباید منتظر دولت باشیم و بخش خصوصی بایسته است دست به اقدام و عمل بزند تا اشتیاق حمایت را در دولت ایجاد کند. با نگاه واقع بینانه به برندسازی و مدیریت پتانسیل‌های موجود در کشور، برای تحقق شعار سال ۱۴۰۳″جهش تولید با مشارکت مردم” باید از برند یک کشور نفتی به سمت برند شدن به یک کشور خلاق و نوآور حرکت کنیم و این فرآیند، نیازمند برنامه ریزی هوشمندانه و دقیق برندینگ در جهت توسعه پایدار و ثبات اقتصادی، با مدیریت بلندمدت است که در گرو همکاری بخش خصوصی و دولتی به شکل موثر با یکدیگر می‌باشد.
صدیقه صادقی فیشانی
مدیر، مشاور و آسیب شناس برند
