خطای محاسباتی در چادرهای تابستانی؛آتشفشان فعال کرانه باختری

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، رژیم صهیونیستی درحالی عملیات نظامی‌اش با عنوان «چادرهای تابستانی» را در کرانه باختری با شعار مقابله با هسته‌های تازه شکل گرفته در کرانه باختری آغاز کرد که بار دیگر در روزهای اخیر این منطقه شاهد چندین درگیری دیگر نیز بوده است.

صهیونیست‌ها که برای نشان دادن ضرب شست به مقاومت در شمال کرانه باختری وارد اردوگاه‌های فلسطینی شده بودند، پس از کمین‌های نیروهای مقاومت در این اردوگاه‌ها سرانجام وادار به عقب نشینی شدند.

این درحالی است که دو دهه قبل زمانی که صهیونیست‌ها در عملیات موسوم به «سور الواقی» (دیواره دفاعی) وارد کرانه شده بودند، چندین ماه در این منطقه باقی ماندند و تا مدت‌ها تحرکات گروه‌های مقاومت فلسطینی در این منطقه را کنترل می‌کردند.

 اما این بار به دلیل کمین‌ها متعدد گردان‌های مقاومت در اردوگاه‌های  نور الشمس، طوباس، جنین و طولکرم، نظامیان اسرائیلی زودتر از انتظار عملیات را در کرانه باختری به اتمام رساندند و همین امر باعث شد تا برخی کارشناسان از  ناکامی صهیونیست‌ها در دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده این عملیات سخن بگویند.

روشن است که ورود نیروهای زرهی به کرانه باختری به طور تلویحی این پیام را داشته که اقدامات امنیتی در کنترل اوضاع ناموفق بوده و از این رو نیاز به ورود ارتش به داخل کرانه (برخلاف توافق اسلو) بوده است، اما از آن مهمتر این است که صهیونیست‌ها در کرانه هم با چیزی فراتر از انتظار مواجه شدند.

در عین حال این ارزیابی مطرح است که ارتش رژیم صهیونیستی به دلیل استعفاهای اخیر از جمله استعفای فرمانده لشگر مرکزی در ماه آوریل، استعفای فرمانده نیروی زمینی و فرمانده اطلاعات ارتش دچار ضعف شده است که این امر در نتیجه ضرباتی است که در نبرد با غزه و حزب‌الله دریافت کرده است و منجر به این شده که ترجیح دهد مدت زیادی در کرانه باختری نماند و وارد نبرد جدی با هسته‌های در حال ظهور مقاومت نشود.

نکته دیگر در خصوص نبرد اخیر در کرانه باختری این است که شهر الخلیل در جنوب کرانه باختری، کانون ضربات به صهیونیست‌ها شد و چندین عملیات موفقیت‌آمیز در این منطقه صورت گرفت. این درحالی است که صهیونیست‌ها طی یک دهه اخیر تلاش داشتند شهر الخلیل را که براساس تقسیمات مبتنی بر توافق اسلو جز منطقه C در کرانه باختری محسوب می‌شد از طریق فعالیت‌های اقتصادی از سایر مناطق کرانه جدا کنند.

صهیونیست‌ها در این راستا به اهالی الخلیل بیشتر از دیگر مناطق کارت‌های تردد به داخل سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ و قدس را داده بودند. بسیاری از اهالی این منطقه برای مشاغل سطح پائین به این مناطق تردد داشتند، اما در خلال عملیات‌های اخیر در الخلیل این امر به صهیونیست‌ها اثبات شد که حتی سیاست حامی پروری و وابسته کردن فلسطینی‌ها شکست خورده است.

 

پایان