دیدار با اموات در آستانه سال نو؛ آمدیم، نبودید، نرفتیم!
دید و بازدید‌های نوروزی همیشه با آغاز سال نو شروع نمی‌شود، اینکه دقیقا از چه زمانی افراد تصمیم گرفتند در آخرین پنجشنبه سال به دیدار اهل قبور بروند مشخص نیست؛ در واقع با رسمی مواجه هستیم که تاریخچه دقیقی برای آن وجود ندارد. هرچند که به وضوح مشخص است موضوع دیدار با خفتگان در سایر ایام سال رسمی دیرینه است، اما به شکل مشخص نمی‌دانیم اولین بار چه کسی آخرین پنجشنبه قبل از آغاز سال نو، به دیدارِ عزیز سفر کرده خود رفت و این فرهنگ باب شد.
شبِ عید است و شلوغی‌هایش؛ افراد در تکاپوی آماده شدن برای ورود به سال جدیدی هستند که می‌خواهند از روز‌های نخست به همان شکلی پیش برود که برایش برنامه‌ریزی کرده‌اند، اما با این حال حتی این شلوغی‌ها هم باعث نمی‌شود برخی دیدار با اموات را فراموش کنند. رسمی که گویی به جا آوردن آن به یکی از آدابِ ورود به سال نو تبدیل شده است؛ تا حدی که در کلانشهری مانند تهران، بهشت‌زهرا (س) با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام می‌کند که از ساعت ۴ صبح پذیرای مهمانانِ نوروزی اموات است و حتی برای تسهیل عبور و مرور آن‌ها برنامه‌ریزی ویژه انجام می‌دهد!
در آخرین پنجشنبه سال راه‌های منتهی به آرامستان‌ها شلوغ و پرترافیک است. افراد با هر شکل و ظاهری و برخی حتی با لباس‌هایی که برای عید نوروز خریده‌اند به دیدار عزیزشان می‌روند. هرچند که او قرار نیست به سیاق گذشته با لبخندی گرم پذیرای حضور مهمانان باشد، اما هیچ چیز در این دیدار کمتر از یک عید دیدنی نیست، با این تفاوت که میزبان تهیه و تدارکی برای مهمان ندیده است و گاهی خودِ مهمان با هدیه‌ای که قرار است خیرات شود از راه می‌رسد.
این دید و بازدید متفاوت است؛ به جای آنکه در کوچه‌ها و خیابان‌ها به دنبال پلاک خانه‌ای بگردید تا عزیزی در بگشاید و شما را سخت در آغوش بکشد، این بار باید در میان سنگ‌های بلند و کوتاه به دنبال سنگ قبری باشید که یا تصویر چهره‌ای روی آن به شما لبخند می‌زند و یا نامی آشنا بر آن نقش بسته است.
حال و هوای آرامستان‌ها در این روز و حتی در ایام نوروز از سایر روز‌های سال متفاوت است و امسال با توجه به تقارن این ایام با ماه رمضان، احتمالا اموات شریکِ سفره افطار مهمانان هم هستند. کسانی که شاید خودشان روزی سفره‌داری می‌کردند، اما در این مهمانی بدون حضور فیزیکی، گرمابخش دل‌هایی هستند که خاطرات خوب گذشته، آن‌ها را به جایی کشانده که به جز یک سنگ قبر سرد، چیز دیگری انتظارشان را نمی‌کشد و هرچه بگویند: «عیدتون مبارک» قرار نیست پاسخی بشنوند.
منبع: ایسنا
