رئیس جمهور مطلوب ایران کیست؟
توجه داشته باشید؛ انتخابات یک حق است و یک وظیفه است. ما هر کداممان به عنوان یک فرد از افراد این ملت، هم حق داریم در انتخابات شرکت کنیم، هم وظیفه داریم. آن کسانی که به نظام جمهوری اسلامی معتقدند، قانون اساسی را قبول دارند، هم از این حق میخواهند استفاده کنند، هم این وظیفه را میخواهند انجام دهند. همه باید این وظیفه را انجام دهند. یکی وظیفه‌اش این است که بیاید صلاحیت‌های خودش را در معرض انتخاب مردم قرار دهد. هر کسی که در خود صلاحیتی احساس می‌کند و کار اجرائی بلد است، می‌آید و خود را در معرض انتخاب مردم می‌گذارد. اداره مملکت و کار اجرائی، کار کوچکی نیست. (۱۹دی۱۳۹۱)
ما عرض کردیم سلائق مختلف و هر کسی که احساس می‌کند توانائی دارد، بیاید وسط میدان؛ توده مردم و جمعیت عظیمِ ده‌ها میلیونی ملت هم ان‌شاءاللَّه وارد میدان خواهند شد؛ اما در محاسبه، آن کسانی که داوطلب میشوند، اشتباه نکنند؛ بدانند مدیریت اجرائی کشور یعنی چه. نه در ارزیابیِ نیازی که کشور به یک قدرت اجرائی دارد، اشتباه کنند، نه در ارزیابی توانِ خودشان اشتباه کنند. اگر چنانچه ارزیابی درستی انجام دادند، بیایند توی میدان؛ ملت هم نگاه می‌کند، انتخاب می‌کند. (۷اردیبهشت۱۳۹۲)
ما از کسی که به عنوان رئیس جمهور انتخاب می‌شود، انتظار داریم که خود را خدمتگزار مردم بداند و آنچه را برای دین و دنیای این مردم مورد نیاز است، در محدوده اختیارات قانونی خود، با همه وجود انجام دهد. بدیهی است که اکثریت مردم، متدیّن و انقلابی هستند و مایل اند آنچه برای رفاه و سعادت دنیوی آنها انجام می‌گیرد، در چهارچوب احکام و مقرّرات اسلامی باشد. (۲۶خرداد ۱۳۷۲)
نامزد انتخابات اولاً باید به خدا و به این انقلاب و به قانون اساسی و به این مردم ایمان و اعتقاد داشته باشد؛ ثانیاً دارای روحیه مقاوم باشد. این ملت اهداف بلندی دارد، کار‌های بزرگی دارد، تسلیم نیست، کسی نمیتواند با این ملت با زبان زور حرف بزند. کسانی که در رأس قوه اجرائی قرار می‌گیرند، باید کسانی باشند که در مقابل فشار‌های دشمنان مقاوم باشند؛ زود نترسند، زود از میدان خارج نشوند؛ این یکی از شرط‌های لازم است. (۷اردیبهشت۱۳۹۲)
بار‌ها گفته شده است که انتخابات، هم حق مردم است، هم وظیفه مردم است؛ هم باید حق را استنقاذ کنیم، هم باید وظیفه را به خوبی انجام دهیم. این انتخابات، یک چنین حالتی دارد. کسانی هم که میخواهند صلاحیت‌ها را ملاحظه کنند و بر اساس آن تصمیم‌گیری کنند، همه چیز را در کنار هم باید ببینند. رئیس جمهور، هم باید کاری باشد، هم باید مردمی باشد، هم باید مقاوم باشد، هم باید ارزشی باشد، هم باید باتدبیر باشد، هم باید پابند به قوانین و مقررات باشد – مجری قانون است – هم باید درد مردم را احساس کند، هم باید طبقات مختلف مردم را ببیند؛ اینها خصوصیاتی است که در انتخاب آن کسی که ما میخواهیم کلید اجرائی کشور را به او بسپریم، نقش دارد. (۲۵اردیبهشت۱۳۹۲)
مردم هم نگاه کنند و اصلح را انتخاب کنند. اصلح کسی است که با نیازی که شما برای جامعه می‌فهمید، تطبیق کند و بتواند نیاز‌های جامعه را برآورده سازد. بعضی‌ها در شناخت اصلح دچار وسواس و دغدغه‌ی زیاد میشوند. شما تلاش خود را بکنید؛ مشورت خود را بکنید؛ از کسانی که فکر می‌کنید می‌توانند شما را راهنمایی کنند، راهنمایی بخواهید؛ به هر نتیجه‌ای که رسیدید، عمل کنید و رأی بدهید؛ اجر شما را خدای متعال خواهد داد. ما مأموریم که به آنچه می‌فهمیم و به آنچه تکلیف الهی تشخیص می‌دهیم، عمل کنیم؛ مطابق با واقع شد یا نشد، اجر ما محفوظ است. اجر کسی که عامل به تکلیف است، پیش خدای متعال محفوظ است. (۳خرداد ۱۳۸۴)
بایستی کسانی بر سر کار بیایند که معتقد به مردم باشند، معتقد به جوان‌ها باشند، عقیده به جوان‌ها داشته باشند، واقعاً عنصر جوان را قدر بدانند، [دارای]عملکرد انقلابی باشند و حقیقتاً عدالت‌خواه باشند؛ نه اینکه به لقلقه زبان اسم عدالت آورده بشود؛ به معنای واقعی کلمه عدالت‌خواه باشند و ضدّفساد باشند. «عدالت» هم البتّه فقط عدالت اقتصادی نیست؛ اگر چه رقم مهمّش عدالت اقتصادی است، امّا در بخش‌های گوناگون، عدالتْ ساری و جاری است؛ و یک چنین دولتی ان‌شاءالله اگر به وجود بیاید، آن وقت میتواند صد‌ها مدیر جوان و مؤمن را در بخش‌های گوناگون از صدر تا ذیل بگمارد و ان‌شاءالله کار کشور سامان خوبی پیدا کند؛ دنبال این باید باشید (دیدار با تشکل‌های دانشجویی)
مردم دنبال این هستند که ببینند چه کسی دارای یک مدیریّتی است، [دارای]یک قوّت عمل یا قوّت اراده‌ای است، [دارای]یک کارآمدی‌ای است که میتواند مشکلات کشور را از میان بردارد؛ دنبال این هستند. اینکه حالا چه کسی با چه نامی، با چه عنوانی و از چه جناحی وارد میدان بشود، برای عموم مردم مطرح نیست؛ برای گروه‌های خاص چرا، امّا برای عموم مردم نخیر. اگر نامزد‌هایی که امروز در صحنه‌اند بتوانند بیان کنند و به مردم نشان بدهند که دارای این کارآمدی هستند، مردم پای صندوق‌ها هم میروند و مشارکت بالایی هم خواهد بود ان‌شاءالله به توفیق الهی.» (۰۶/۰۳/۱۴۰۰)
اگر معنویت با عدالت همراه نباشد، به یک شعار توخالی تبدیل می‌شود. خیلی‌ها حرف عدالت را می‌زنند، اما، چون معنویت و آن نگاه معنوی نیست، بیشتر جنبه‌ی سیاسی و شکلی پیدا می‌کند.» (۱۶/۰۶/۱۳۸۸)
منبع: ایسنا
