روز مقاومت دزفول؛ شهری که زیر باران موشک، قامت خم نکرد
چهارم خرداد، روز مقاومت دزفول آینهای از غیرت مردمی است که به خاکشان پشت نکردند. مقاومت دزفول یاد داد که جنگ فقط با اسلحه نیست؛ با قلبی پر از ایمان هم میشود در برابر موشک ایستاد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، چهارم خرداد، فقط یک مناسبت تقویمی نیست؛ روزی است که مردم دزفول، در میان صدای آژیر و آوار ماندند، ایستادند و تاریخ را عوض کردند. این شهر قهرمان زیر سایه سنگین جنگ، کلاس استقامت را برای تمام ایران برگزار کرد.
دزفول؛ شهری که ایستاد، وقتی دیگران رفتند
دزفول در دوران دفاع مقدس، نه یک شهر معمولی، بلکه نماد ایستادگی ملی بود؛ شهری که بیش از ۱۷۶ موشک زمینبهزمین، ۲ هزار گلوله توپ و دهها راکت بر پیکرش فرود آمد، اما مردمش خانه را رها نکردند. در روزهایی که پناهگاه نایاب بود و صدای انفجار شب و روز نداشت، مردم دزفول چراغ خانهها را روشن نگه داشتند، مدرسهها را باز کردند و هر صبح با ترس و امید، روز را آغاز کردند.
چرا دزفول «پایتخت مقاومت ایران» نام گرفت؟
دزفول را بهدرستی «پایتخت مقاومت ایران» نامیدهاند؛ نه فقط بهدلیل حجم بیسابقه موشکباران، بلکه بهخاطر پایداری مردم عادی که با وجود تخریب زیرساختها، هیچگاه شهر را خالی نکردند.
رزمندهها میآمدند و میرفتند، خبرنگاران عکس میگرفتند و میرفتند، اما مردم دزفول ماندند. آنها ماندند تا نشان دهند امنیت وطن، فقط با حضور ارتش حفظ نمیشود؛ با حضور مادرانی حفظ میشود که فرزندانشان را راهی جبهه میکنند، با معلمانی که زیر سقف نیمهویران درس میدهند، با بازاریانی که در مغازه را با نوار چسب بستهاند، اما هنوز به مردم نان میفروشند.
چهارم خرداد، روز مقاومت دزفول
چهارم خرداد در تقویم ایران، بهعنوان روز مقاومت و پایداری روز دزفول ثبت شد تا هر سال، مردم ایران به احترام دزفول کلاه از سر بردارند. این روز فقط برای یادآوری گذشته نیست، بلکه برای الهام از آینده است.
مقاومت دزفول، به ما یاد داد اگر مردم بخواهند، هیچ دشمنی بر وطن پیروز نمیشود.
صدای دزفول هنوز هم شنیده میشود
هر سال چهارم خرداد، دزفول به شهری از خاطره بدل میشود. مراسم گرامیداشت، تجلیل از مادران شهدا، بازخوانی خاطرات مردمی که سالهای جنگ را لمس کردهاند، همه یک پیام دارد: مقاومت یک فرهنگ است برای امروز و فردای ایران.
چرا روز مقاومت دزفول را گرامی میداریم؟
دزفول تنها شهری بود که در اوج بمباران تخلیه نشد. نسل امروز باید بداند چرا یک شهر عادی، به نماد ملی تبدیل شد. ایستادگی دزفول امروز هم الگویی برای مقاومت مدنی در شرایط سخت است، چون مردم ایران هنوز هم با غرور میگویند: دزفول نماد ایران است.