نامه فرزند شهید زاهدی به پدرش
شامگاه دوشنبه ۲۲ فروردین، رژیم غاصب صهیونیستی ساختمان کنسولگری ایران در دمشق را هدف حملات هوایی قرار داد و در نتیجه این حمله سردار محمدرضا زاهدی از فرماندهان ارشد سپاه به شهادت رسید.
پس از شهادت سردار محمدرضا زاهدی و تعدادی از یارانش در حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق، محمدمهدی زاهدی فرزند شهید زاهدی برای او نامه نوشت.
به نام پروردگار شهدا و صالحین
و برای کسانی که مردگان را می کشند پیش خدا حسابی نیست، بلکه نزد پروردگارشان برانگیخته می شوند…
خدایا این قربانی را از ما بپذیر
پروردگارا این قربانی را از ما بپذیر…
خدایا فدای کسی شدیم که می خواست تمام عمرش غیب باشد…
می خواست اگر کاری کرد فقط برای رضایت تو بود، می خواست دل امام زمانت را خشنود کند…
او همیشه تا حد امکان از دوربین و ایستادن در مقابل دوربین دوری می‌کرد…
و تو دیدی و دانستی…
خدایا میدونی چه سرمایه معنوی رو از دست دادیم…
روزهایی را دیدیم که از ساعت ۶ صبح تا نیمه شب سر کار بود و با این خستگی نماز شبش را ترک نمی کرد، نمازهایی که جمع کثیری از مردم نمازش را در آن می خواندند…
برای سال ها، ساعت خواب او به ندرت به پنج ساعت می رسید…
پروردگارا دیدی و شنیدی که روزی حداقل سه جزء قرآن می خواند و در ماه مبارک رمضان هر سه تا چهار روز یک جزء قرآن می خواند…
گفت چشمم را به دو چیز می‌خواهم، خواندن قرآن و شاید دیدار با مهدی فاطمه…
پروردگارا، تو شاهد بودی، «علی» ما هرگز نخواست دیده شود، نخواست ذکر شود، هرگز نخواست که ذکر شود…
از زمان جنگ هر روز زیارت عاشورا را از دست نداده است و بیست سال است که با صد لعن و صد سلام زیارت می خواند…
پروردگارا ما از اول ندیدیم دعایش کند…
خدا را شکر که اجر قریب به ۴۵ سال مجاهدت عزیز دل ما و نور چشمانمان سردار محمدرضا زاهدی چنین بود…
و چه عاقبتی بهتر از شهادت…
هیچ وقت فکر نمی کردم در روز شهادت حضرت علی (ع) دو علی بابی را از دست بدهم
“هانیا لک”
از وجودت لذت ببر…
به آرزوت رسیدی
استرس، بی خوابی، خستگی، دردهای آسیب دیدگی کمر، بازو، قفسه سینه و دست، پا درد تیراندازی، آسیب هایی که حتی کمی خواب را از شما سلب کرده، درد چشم و قطره چشم، همه اینها… بالاخره تمام شد…
خداحافظ یار و سرباز راهنمای من…
خداحافظ دوست من سید حسن نصرالله…
خداحافظ بابا علی ما…
بیا در دنیای دیگر همدیگر را ببینیم و امیدواریم در آن روز پیش تو باشیم…
خداوند ما را به خیر عاقبت و شهادت در راه خود از این دنیا ببرد.
۲۳ رمضان ۱۴۴۵
۱۵ آوریل ۱۴۰۳
محمدمهدی زاهدی
