نحوه خوابیدن می‌تواند خطر بیماری قلبی عروقی را تا ۲۶ درصد افزایش دهد
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که حالت خوابیدن مهم نیست، بلکه این کیفیت و زمان خواب است که می‌تواند از بیماری‌های قلبی عروقی جلوگیری کند.
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که حالت خوابیدن مهم نیست، بلکه این کیفیت و زمان خواب است که می‌تواند از بیماری‌های قلبی عروقی جلوگیری کند.
به گزارش مجله تیتر ۱۲ به نقل از ایسنا، محققان در تجزیه و تحلیل عادات خواب بیش از ۷۲ هزار نفر، الگوی خاصی را شناسایی کردند که می‌تواند به طور چشمگیری خطر ابتلا به مشکلات عمده قلبی عروقی را افزایش دهد. خبر خوب این است که اجتناب از این الگو نسبتاً آسان است.
به نقل از نیو اطلس، اغلب ما این را می‌دانیم و علم نیز پیوسته آن را ثابت کرده است. اینکه خوابِ کافی برای سلامتی مهم است. عدم کیفیت خوب خواب با افزایش خطر بیماری قلبی در زنان، افزایش علائم درد، احتمال بیشتر ابتلا به زوال عقل و موارد دیگر مرتبط است.
محققان در حال حاضر شروع به تمرکز نه تنها روی مدت خواب، بلکه روی شکل خواب نیز کرده‌اند. به عنوان مثال، مطالعات نشان داده‌اند که خواب زیاد می‌تواند عملکردهای شناختی را مختل کند، در حالی که رفتن به رختخواب و بیدار شدن در زمان‌های متناقض با فشار خون بالا، چاقی و سایر اختلالات متابولیک مرتبط است.
شاید تعجب آور نباشد که محققان استرالیایی و کانادایی به تازگی فاش کرده‌اند که الگوهای خواب نامنظم خطر ابتلا به برخی از انواع بیماری‌های قلبی عروقی از جمله حمله قلبی، نارسایی قلبی و سکته را تا ۲۶ درصد افزایش می‌دهد.
محققان ۷۲ هزار و ۲۶۹ فرد ۴۰ تا ۷۹ ساله را که در مطالعه زیست‌بانک بریتانیا(UK Biobank) شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند و هیچ یک از شرکت کنندگان انتخاب شده سابقه قبلی حوادث قلبی عروقی عمده نداشتند.
مطالعه زیست‌بانک بریتانیا یک پایگاه داده عظیم از اطلاعات ژنتیکی، سبک زندگی و سلامت از بیش از ۵۰۰ هزار شرکت کننده بریتانیایی است.
همه شرکت کنندگان به مدت هفت روز از یک ردیاب فعالیت استفاده کردند. سپس داده‌های جمع‌آوری شده از آن دستگاه‌ها برای ایجاد یک شاخص منظم خواب(SRI) از ۰ تا ۱۰۰ بر اساس تغییر در زمان خواب، زمان‌های بیداری، مدت زمان خواب و تعداد دفعات بیدار شدن فرد در طول شب استفاده شد.
افرادی که دارای SRI بالای ۸۷ بودند، الگوی خواب منظمی داشتند و افرادی که نمرات کمتر از ۷۲ داشتند، دارای خواب‌های نامنظم در نظر گرفته شدند و کسانی که نمره‌شان بین این دو نمره قرار داشت، دارای خواب‌های نسبتاً نامنظم در نظر گرفته شدند.
پس از طبقه بندی در دسته‌های «خواب منظم»، «نسبتاً نامنظم» و «منظم»، شرکت کنندگان برای هشت سال آینده از نظر حوادث حمله قلبی، نارسایی قلبی، سکته مغزی و مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی تحت نظر قرار گرفتند.
این تجزیه و تحلیل نه تنها ۲۶ درصد افزایش خطر ابتلا بر اثر خواب نامنظم را نشان داد، بلکه نشان داد افرادی که نسبتاً نامنظم می‌خوابند نیز ۸ درصد افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی دارند.
در محاسباتی که محققان را به نتیجه‌گیری‌هایشان رساند، طیف گسترده‌ای از عواملی که به طور بالقوه می‌توانند بر سلامت قلبی عروقی تأثیر بگذارند، مانند سیگار کشیدن، مصرف دارو، مصرف قهوه و الکل، مسائل مربوط به سلامت روان، زمان کاری و موارد دیگر در نظر گرفته شدند.
محققان همچنین مدت زمان خواب و نحوه آن را در مقایسه با زمان‌های توصیه شده به طور کلی که شامل ۷ تا ۹ ساعت خواب برای افراد ۱۸ تا ۶۴ سال و ۷ تا ۸ ساعت برای افراد بالای ۶۵ سال است، بررسی کردند.
آنها دریافتند کسانی که میزان خواب مورد نظر را دارند، اما عادات خواب نامنظم دارند، همچنان از افزایش خطرات سلامتی رنج می‌برند. بنابراین در واقع گویا خواب کافی، کافی نیست، بلکه نکته کلیدی این است که دوره‌های خواب منظمی داشته باشید که روز به روز تغییر چندانی نکند.
محققان در مقاله ای که در مجله اپیدمیولوژی و سلامت جامعه(Epidemiology & Community Health) منتشر شده است، نوشتند: به دلیل نقش خواب در سلامت قلب و عروق، باید در دستورالعمل‌های بهداشت عمومی و عملکرد بالینی به نظم خواب توجه بیشتری شود.
آنها می‌گویند مطالعات آینده برای بررسی اینکه آیا برخی مداخلات با هدف بهبود منظم خواب می‌تواند سلامت قلب و عروق را بهبود بخشد، مورد نیاز است.
پایان
