بین الملل

پادکست|اختلافات نتانیاهو و ترامپ؛ از رویا تا واقعیت

در هفتادمین شماره از پادکست «در عمق» به موضوعی می‌پردازیم که رسانه‌های مختلف روایت‌های متعارضی درباره آن منتشر کرده اند؛ اختلافات ترامپ و بنیامین نتانیاهو.

گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ـ هفتادمین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهم‌ترین روندها، تحولات و همچنین شخصیت‌ها در غرب آسیا می‌پردازد، روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ضبط و منتشر شد. در این اپیزود «منصور براتی»، به بررسی اختلافات سه‌گانه دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو می‌پردازد.

 

پادکست , در عمق ,

 

روابط میان دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین و کنونی ایالات متحده، و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، غالبا به عنوان رابطه‌ای نزدیک و همسو توصیف می‌شود. این ارتباط، به‌ویژه در دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ (۲۰۱۶-۲۰۲۰) و اکنون در دوره دوم (۲۰۲۴ به بعد)، نشان‌دهنده تقویت مناسبات آمریکا و اسرائیل است. با این حال، علی‌رغم این نزدیکی، اختلاف‌نظرهایی نیز در برخی مسائل میان این دو رهبر وجود دارد که در رسانه‌ها به آن اشاره شده است.

تصور غالب این است که ترامپ و نتانیاهو در بسیاری از زمینه‌ها همسو هستند، اما تحلیل دقیق‌تر نشان می‌دهد که نزدیکی دیپلماتیک و تعارفات ظاهری لزوماً به معنای توافق کامل در همه پرونده‌ها نیست. برای درک بهتر این رابطه، باید به اقدامات و سیاست‌های عملی توجه کرد.

 

سه ابتکار مهم ترامپ در رابطه با اسرائیل و مناقشه فلسطین

  1. معامله قرن (۲۰۲۰): این طرح که تحت عنوان رسمی «صلح و سعادت» شناخته می‌شود، در ژانویه ۲۰۲۰ رونمایی شد. این طرح به شدت به نفع اسرائیل بود و دیدگاه‌های فلسطینیان را عملاً نادیده می‌گرفت. حتی در مقایسه با راهکار دو کشوری، این طرح بیشتر به روایت صهیونیستی از مناقشه نزدیک بود و طبیعتا از سوی فلسطینیان رد شد.
  2. توافق ابراهیم (۲۰۲۰): این توافق که در اواسط سال ۲۰۲۰ اعلام شد، به عادی‌سازی روابط میان اسرائیل و برخی کشورهای عربی، از جمله امارات متحده عربی و بحرین، منجر شد. این توافق به نوعی وتوی فلسطینیان بر روابط اسرائیل با کشورهای عربی را کنار زد و برخلاف طرح صلح عربی ۲۰۰۲، تشکیل دولت مستقل فلسطینی در مرزهای ۱۹۶۷ را به عنوان پیش‌شرط به رسمیت شناختن اسرائیل برای دولت‌های عربی نادیده گرفت.
  3. طرح ریویرای خاورمیانه (دوره جدید): این طرح که اخیراً توسط ترامپ مطرح شده، پیشنهاد می‌کند که نوار غزه به منطقه‌ای لوکس شبیه ری‌ویرای ایتالیا تبدیل شود. این طرح مستلزم خروج حدود یک میلیون نفر از جمعیت ۲.۳ میلیون نفری غزه است، موضوعی که با پرسش‌های جدی درباره مقصد، هزینه زندگی و حقوق این افراد همراه است.

 

 

هر سه طرح یادشده، چه اجرایی شده باشند (مانند توافق ابراهیم تا حدی) و چه اجرایی نشده باشند (مانند معامله قرن و ری‌ویرای خاورمیانه)، نشان‌دهنده رویکردی به شدت حامی اسرائیل از سوی ترامپ هستند. این اقدامات، روابط آمریکا و اسرائیل را در دوره ترامپ و نتانیاهو به اوج خود رسانده و به نوعی شکوفایی در مناسبات دوجانبه محسوب می‌شود. با این حال، باید توجه داشت که این نزدیکی به معنای نبود اختلافات نیست و برخی چالش‌ها همچنان پابرجاست.

پایان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا