پادکست|سید حسن نصرالله؛ از گذشته متمایز تا نقش ممتاز «۳»
سی و سومین اپیزود پادکست «در عمق» به موضوع تأثیر شخصیت سیدحسن نصرالله بر ساختار حزب الله لبنان و کارنامه او در این سازمان اختصاص یافته است.
گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم ـ سیودومین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهمترین روندها، تحولات و همچنین شخصیتها در غرب آسیا میپردازد، روز یکشنبه ۵ اسفند ماه ۱۴۰۳ ضبط شده و منتشر شد. در این شماره «علیرضا مجیدی»، کارنامه رهبری سید حسن نصرالله در حزبالله لبنان را بررسی می کند.
جنگ داخلی لبنان در سال ۱۹۷۵ آغاز شد و چهار سال پس از آن در سال ۱۹۷۹، نیروهای نیابتی رژیم صهیونیستی موسوم به «ارتش جنوب لبنان» متشکل از مسیحیان افراطی در جنوب این کشور فعالیت خود را آغاز کردند. این گروه دستاویز لازم برای حمله ارتش اسرائیل به بیروت را فراهم کرد. اسرائیل پیشتر وارد جنوب لبنان شده بود، اما پس از تشکیل ارتش جنوب لبنان در این منطقه پیشروی کرد تا به بیروت رسید و در نهایت پایتخت لبنان را نیز اشغال کرد.
در این عملیات، بیش از ۵۰۰ اسرائیلی کشته شدند، اما در مقابل، علاوه بر هزاران نیروی مقاومت لبنانی، دستکم ۱۹۸۵ شهروند غیرنظامی لبنانی به شهادت رسیدند. میزان خسارتی که فقط به ساختمانها، تأسیسات و ادارات دولتی وارد شده بود، ۹۸۰ میلیون لیر برآورد میشد. همچنین میزان خسارتی که به بخش کشاورزی لبنان وارد شد، ۱۶۰ میلیون لیر و میزان خسارتی که به بخش دامداری وارد شد، ۲۴ میلیون لیر برآورد میشد. این هزینهها برای لبنان بسیار سنگین بود.
در چنین وضعیتی، در داخل اسرائیل فشارها علیه دولت وقت بالا گرفت، زیرا جامعه اسرائیل بیش از ۵۰۰ کشته را به راحتی نمیپذیرفت. در این زمان، رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا، فردی به نام «فیلیپ حبیب» را که اصالتاً عربتبار بود، به عنوان نماینده ویژه خود در امور لبنان منصوب کرد. فیلیپ حبیب طرحی را ارائه داد که هم منافع اسرائیل را رعایت میکرد و هم ارتش اسرائیل را از بیروت خارج میساخت.
در برابر این طرح، «الیاس سرکیس»، رئیس جمهور وقت لبنان، هیئتی پنج نفره تشکیل داد تا به نمایندگی از لبنان با فیلیپ حبیب وارد مذاکره شوند. یکی از اعضای این هیئت، «بشیر جمیل»، پسر پیر جمیل و نماینده واقعی منافع اسرائیل در این هیئت بود. یکی دیگر از اعضا، «ولید جنبلاط»، متحد اصلی فلسطینیها و پسر «کمال جنبلاط»، رهبر جناح چپ لبنان بود. جناح چپ و سوسیالیست لبنان در آن زمان نزدیکترین نماینده به فلسطینیها محسوب میشد. سه نفر دیگر موضع میانهای داشتند که یکی از آنها «نبیه بری»، رئیس کنونی پارلمان بود بود.
این هیئت پنج نفره در مذاکرات با فیلیپ حبیب به توافقاتی رسید، از جمله اینکه کلیه نیروهای فلسطینی باید خاک لبنان را در چند مرحله ترک میکردند. با نهایی شدن این توافق، اعتراضات بالا گرفت. بخشی از این اعتراضات در بین طایفه شیعه، بخشی در طایفه سنی و معدودی از مسیحیها شعله ور شد. در میان مسیحیان، رهبر آنها ولید جنبلاط بود که با یک بیانیه تند اعتراضی از این هیئت خارج شد و تنها عضو این هیئت پنج نفره بود که توافق نهایی با فیلیپ حبیب را امضا نکرد.
پایان