پیام وعده صادق/ تغییر معادلات با بزرگترین عملیات بالستیکی تاریخ
اگر چه چند روزی از عملیات «وعده صادق» دلاورمردان نیروی هوافضای سپاه با همراهی سایر نیرو‌های مسلح کشورمان، به عنوان بخشی از تنبیه رژیم نامشروع و جنایتکار صهیونیستی می‌گذرد، اما این عملیات که ویژگی‌ها و اهمیتی دارد که در ابعاد مختلف آن را به یک عملیات تاریخی تبدیل کرده که نباید به سادگی از کنار آن عبور کرد.
وعده صادق؛ نامی آشنا و خاطره‌انگیز
در ساعات پایانی شنبه شب و بامداد یکشنبه ۲۶ فروردین، نیرو‌های مسلح ایران با انجام حملات ترکیبی با استفاده از موشک‌های بالستیک، کروز و پهپاد اهدافی را در منطقه نقب و پایگاه هوایی نواتیم رژیم صهیونیستی هدف قرار داد. سپاه با انتشار بیانیه‌ای نام عملیاتی انتقامی علیه رژیم صهیونیستی را «وعده صادق» نامید؛ نامی آشنا که پیش از این هم مورد استفاده قرار گرفته بود.
در ۱۲ جولای ۲۰۰۶ (۲۱ تیر ۱۳۸۵) حزب‌الله لبنان با انجام عملیاتی برون مرزی و در پاسخ به عدم آزادی زندانیان توسط رژیم صهیونیستی، با حمله به دو خودروی هاموی گشت مرزی این رژیم، ضمن اسیر کردن دو سرباز، هشت سرباز ارتش این رژیم را به هلاکت رساند. حزب‌الله لبنان این عملیات را «الوعده الصادق» نام‌گذاری کرده بود. درنهایت در ۲۸ جولای ۲۰۰۸ توافق آزادی پنج اسیر لبنانی از جمله شهید سمیر القنطار به همراه پنج اسیر فلسطینی در ازای تحویل جنازه دو سرباز ارتش رژیم صهیونیستی، به انجام رسید. فرایند تمرین و آماده‌سازی نیرو‌های عملیاتی برای انجام این مأموریت، توسط شهید عماد مغنیه انجام شده بود.
عملیات سپاه که با «یا رسول‌الله (ص)» انجام شد از جهاتِ مختلف نظامی و عملیاتی، منحصربه‌فرد محسوب می‌شد و بار دیگر به صهیونیست‌ها و حامیان آنها ثابت کرد که عبور از خطوط قرمز ایران، هزینه‌های سنگینی در پی خواهد داشت و هر اقدامی که علیه ایران می‌کنند در واقع میخی است که بر تابوت خود می‌زنند و روند زوال و نابودی رژیم کودک کش صهیونیستی را تسریع می‌بخشند.
ویژگی‌های عملیات «وعده صادق»
بررسی ویژگی‌ها و چگونگی انجام عملیات علیه رژیم صهیونیستی در هفته گذشته ما را بیش از پیش با بزرگی این اقدام تاریخی فرزندان ایران زمین در نیرو‌های مسلح آشنا می‌کند و موجب شگفتی بیش از پیش می‌شود.
اعلام به کشور‌های منطقه
ایران برای هماهنگی‌های دیپلماتیک لازم و همراه کردن کشور‌های منطقه، ۷۲ ساعت قبل از عملیات کشور‌های همسایه را در جریان تصمیم به حمله خود گذاشته بود؛ یعنی صهیونیست‌ها برای حمله ایران در آمادگی کامل قرار داشتند.
ایران قصد داشت اقتدار و قاطعیت خود را به رخ دشمن صهیونیست بکشد؛ و برای حفظ توازن قدرت یک قدم بالاتر از بازدارندگی معمول بردارد. اطلاع قبلی و آمادگی صددرصد دشمن، حمله همه‌جانبه از خاک ایران (نه نیرو‌های نیابتی)، حمله از نقاط مختلف کشور.
انتظار اسرائیل حمله‌ای با کروز و پهباد بود که تقریباً به‌طور کامل از سوی پدافند‌ها رهگیری و خنثی می‌شوند. ولی چیزی که رخ داد حمله با کروز، پهباد و بالستیک به دو پایگاه نظامی‌ای بود که مجری و پشتیبان اطلاعاتی حمله به کنسولگری ایران بودند.
بزرگترین حملات بالستیک و پهپادی در تاریخ جهان
بر اساس اعلام منابع غربی در عملیات سپاه علیه دو مرکز نظامی رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی ۱۱۰ موشک بالستیک، ۳۶ کروز و ۱۸۵ پهپاد شلیک شد.
بنابر اعلام کارشناسان نظامی حملات ایران به سرزمین‌های اشغالی بزرگترین حملات بالستیک در تاریخ جهان است. البته در درگیری‌های مختلفی در تاریخ بیش از اینها بالستیک شلیک شده بود، اما تاکنون هیچ کشوری این تعداد بالستیک را دست کم در یک شب شلیک نکرده است. حتی احتمالاً اگر ارقامی که در مورد پرتاب پهپاد نیز داده می‌شود درست باشد این مسئله نیز در مورد پهپاد‌ها صدق می‌کند تاکنون حتی روس‌ها نیز از چنین تعداد پهپادی یک جا استفاده نکرده‌اند. این درحالی است که سردار امیر علی حاجی زاده فرمانده هوافضای سپاه با اشاه به عملیات وعده صادق گفت: با تسلیحات قدیمی و توان حداقلی به مصاف دشمن صهیونیستی رفتیم.
وی با بیان اینکه در این مرحله از موشک‌های خرمشهر، سجیل، شهید حاج قاسم، خیبر شکن و هایپرسونیک ۲ استفاده نکردیم، افزود: در این مرحله باذن الله با توان حداقلی بر ظرفیت حداکثری قرارگاه عبری و غربی غلبه کردیم.
پیام عملیات «وعده صادق» چه بود؟
عملیات نیروی هوافضای سپاه پاسداران به منظور تنبیه رژیم غاصب صهیونیستی به اعتراف بسیاری از کارشناسان و مقامات کشور‌های غربی و متحدان صهیونیست‌ها بسیار عظیم و فراتر از انتظارات آنها بوده است.
«وعده صادق» پیام‌های مهمی با خود داشت که به تعدادی از آنها اشاره می‌شود:
۱- انتقام ایران ساختاری است تا فردی. بسیار بیشتر از حذف افراد جنایتکار، تزلزل در ارکان سازمان قدرتّ دشمن برای ایران مهم است. در ماجرای شهادت حاج قاسم، ایران راهبرد برچیدن پایگاه‌های آمریکا از اطراف خود را بیشتر از انتقام از افراد جنایتکار پی گرفت. در ماجرای پاسخ به رژیم آپارتاید صهیونیستی نیز ایران چنین کرد. اولویت ایران برخورد با سازمان جنایت آفرین است تا افراد جنایتکار.
۲- ایران از ماجرای حمله به عین الاسد درس گرفت که فقط، مورد حمله دقیق قرار دادن اهداف نظامی دشمن کافی نیست و باید پیوست رسانه‌ای حمله را نیز مد نظر قرار دهد. از این رو در ماجرای «وعده صادق» آنچه اتفاق افتاد یک «پرفرمنس حمله» بود. یک حمله زیبایی شناسانه بود. تصویر پهپاد‌های شاهد برفراز بین الحرمین، دیده و شنیده شدن پهپاد‌ها توسط بسیاری از مردمان منطقه، ساختن یک شب پر ستاره بر فراز بیت المقدس و … همگی نشان از یک قدرت نمایی زیبا توسط ایران بود.
۳- پاسخ ایران حداقلی و پدافند رژیم حداکثری بود. ایران با پایین‌ترین کلاس پهپادی و تعداد محدودی از موشک‌های میان رده، دست به اقدام نظامی زد و در آن سو، رژیم صهیونیستی با همراهی سامانه‌های پدافندی و جنگنده‌های فوق پیشرفته آمریکا، انگلیس و فرانسه به علاوه همراهی برخی کشور‌های عربی، پدافند کرد، اما با این حال ایران به اهداف نظامی خود دست یافت و اهدافی که اراده کرده بود را مورد اصابت قرار داد.
«جمهوری اسلامی ایران» دو هفته در سطح بین‌المللی و منطقه‌ای تلاش دیپلماتیک انجام داد و همه کشور‌ها را قانع کرد که براساس ماده ۵۱ منشور ملل متحد حق پاسخگویی و مقابله به مثل دارد، همه دنیا هم مهر تأیید به خواست کشورمان زدند به همین جهت، پاسخ ایران به شرارت رژیم صهیونیستی مشروعیت قانونی داشت.
۴- پس از عملیات وعده صادق، شورای امنیت سازمان ملل و با اسم «وضعیت خاورمیانه» برای بررسی اقدام تنبیهی ایران علیه رژیم صهیونیستی و به درخواست این رژیم تشکیل شد، اما بدون صدور هیچ بیانیه و قطعنامه‌ای به کار خود پایان داد.
در این در این کارزار سیاسی نظامی توجه به این نکته اهمیت بالای دارد که تنبیه متجاوز با هوشمندی کامل در عرصه «میدان» و دیپلماسی» انجام شد. پیوندی که بین این دو عنصر مهم و کلیدی برقرار شد، بار دیگر نشان داد که نه میدان در برابر و مزاحم دیپلماسی است و نه دیپلماسی بدون میدان می‌تواند کاری از پیش ببرد بنابراین هماهنگی این دو با یکدیگر، حتماً به نفع کشور خواهد بود.
البته باید تصریح داشت که عملیات «وعده صادق» ایران علیه صهیونیست‌های سفّاک، از منظر اصول حقوقی حاکم بر مجامع بین‌المللی، مبتنی بر اصلِ پذیرفته‌شده «دفاع مشروع» بود که در ماده ۵۱ منشور ملل متحد نیز بدان صحه گذاشته شده است. هر چند تجربه ثابت کرده است که صهیونیست‌ها برای موازین و مقررات بین‌المللی، وجاهت و اعتباری قائل نیستند، اما گزاره فوق‌الذکر باید مدنظرِ کلیه دولت‌ها به‌ویژه حامیان آشکار و نهان رژیم نامشروع اسرائیل باشد.
عملیات «وعده صادق» و حق ذاتیِ دفاع مشروع
ویروس استاکس‌نت، ترور دانشمندان هسته‌ای، عملیات‌های خرابکارانه در تأسیسات هسته‌ای ایران، حمایت از عناصر و گروهک‌های تجزیه‌طلب، پشتیبانی از گروه‌های تروریستی و تهدید امنیت مردم ایران و حمله به مواضع نظامی و دیپلماتیک کشورمان، تنها فهرستی از جنایات تروریستی سال‌های اخیر صهیونیست‌ها علیه منافع ملت ایران است؛ جنایاتی که علیه هر کشوری در دنیا صورت گیرد، قاعده دفاع مشروع را برای آن کشور مجاز و فعال می‌کند.
از سوس دیگر مطابق با عرف بین‌الملل، حمله به سفارتخانه‌ها و اماکن دیپلماتیک هر کشوری به‌مثابه تجاوز به خاک آن کشور است و کشوری که سفارتخانه و اماکن دیپلماتیکش مورد تجاوز قرار می‌گیرد این حق ذاتی را دارد که طبق قاعده رسمیت‌یافته «دفاع مشروع»، اقدامات متقابل را علیه متجاوز ترتیب دهد.
در ماده ۵۱ منشور ملل متحد، حق ذاتیِ «دفاع مشروع» مورد تأیید و صحه قرار گرفته است. ماده ۵۱ منشور سازمان ملل متحد مقرر می‌دارد که در صورت حمله مسلحانه علیه یک عضو سازمان ملل متحد، تا زمانی که شورای امنیت اقدامات لازم را برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی به عمل آورد، هیچیک از مقررات این منشور به حق ذاتی دفاع مشروع انفرادی یا دسته‌جمعی اعضا لطمه‌ای وارد نخواهد کرد.
وقتی رژیم‌صهیونیستی مرتکب تجاوز به کنسولگری ایران در دمشق شد، جهانیان انتظار داشتند که شورای امنیت سازمان ملل، وفق وظیفه و مسئولیت قانونی و ذاتی خود، این اقدام تروریستی و مغایر با قواعد آمره بین‌المللی، از ناحیه اسرائیل را به شدیدترین وجه محکوم کند، اما این شورا به‌سبب مخالفت دول غربی نظیر آمریکا، انگلیس و فرانسه از صدور قطعنامه محکومیت اقدام تروریستی اسرائیل علیه ایران در دمشق سرباز زد. همانطور که در بیانیه نمایندگی ایران در سازمان ملل درج شده بود، چنانچه شورای امنیت به وظیفه و مسئولیت خود در قبال جنایت اسرائیل در دمشق، عمل می‌کرد شاید اصلاً ضرورت اقدام تنبیهی ایران ایجاد نمی‌شد.
البته سستی و انفعال شورای امنیت و دیگر نهاد‌های به‌اصطلاح بین‌المللی در قبال جنایات اسرائیل، صرفاً به قضیه اقدام تروریستی این رژیم علیه کنسولگری ایران در دمشق محدود و منحصر نمی‌شود؛ رژیم متجاوز اسرائیل بیش از ۶ ماه است که انواع و اقسام جنایات را در غزه مرتکب می‌شود؛ از «جنایت جنگی» و «کودک‌کشی» و حتی «نوزادکشی» تا «پاکسازی نژادی و قومی» و «استفاده از گرسنگی دادن به‌عنوان سلاح جنگی». همه این جنایات اسرائیلی‌ها در غزه در سایه سکوت خفت‌بار و گاهی تأیید کننده مجامع به‌اصطلاح بین‌المللی صورت می‌گیرد؛ بنابراین اکنون که با عدم اقدام سازوکار‌های حقوق بشری علیه رژیم جنایتکار صهیونیستی مواجهیم و انتظار افکار عمومی جهانیان برای اقدام نهاد‌های بین‌المللی علیه جنایات رژیم اسرائیل بی‌نتیجه بوده و این انتظار به ناامیدی از سازمان‌های بین‌المللی تبدیل شده است، اینکه جمهوری اسلامی از حق مشروع خود استفاده و صهیونیست‌ها را تنبیه کرد، بسیاری از ملت‌های آزاده جهان را خشنود و مسرور کرد.
اما درخصوص نوع و کیفیت و حجم حمله ایران به اراضی اشغالی، اخبار متنوعی منتشر شده است؛ آنچه مسلم است، عملیات وعده صادق با موفقیت صددرصدی همراه بوده است. در جریان این حمله انواع مشخصی از پهپاد و موشک به اهداف معینی در اراضی اشغالی و مواضع و اماکن صهیونیستی اصابت کردند.
یکی از مکان‌های مهمی که در جریان عملیات «وعده صادق» در اراضی اشغالی مورد اصابت پرتابه‌های نقطه‌زن ایران قرار گرفت، پایگاه هوایی «نواتیم» در صحرای نقب در جنوب اراضی اشغالی بود. پایگاه هوایی مزبور در فاصله ۱۱۰۰ کیلومتری از ایران و ۱۵ کیلومتری جنوب‌شرقی شهر بئرالسبع و در نزدیکی «موشاو نواتیم» در صحرای نقب قرار دارد. این پایگاه، به‌عنوان مهم‌ترین پایگاه هوایی ارتش اشغالگر صهیونیستی، آشیانه اصلی جدیدترین هواپیما‌های F-۳۵ است که نیروی هوایی رژیم‌صهیونیستی در چارچوب یک قرارداد از ایالات‌متحده خریداری کرده است. پایگاه مذکور دارای فرودگاهی با سه باند است که اخیراً برای دریافت این نوع هواپیما مدرن شده است. این پایگاه در واقع مقر اسکادران ۱۰۳ سوپر هرکولس‌های ترابری_پشتیبانی، اسکادران عملیاتی ۱۱۶ و ۱۴۰ جنگنده‌های اف ۳۵، اسکادران آموزشی ۱۱۷ (آموزش خلبانان اف ۳۵)، اسکادران ۱۲۲ جاسوسی اطلاعاتی، آشیانه هواپیمای ویژه ریاست‌جمهوری و مقر شمار زیادی از عناصر ارشد جاسوسی رژیم‌صهیونیستی بود.
پایگاه هوایی نواتیم، علاوه‌بر استقرار اسکادران‌های اف ۳۵ اسرائیل، آشیانه هواپیما‌های جاسوسی رژیم‌صهیونسیتی نیز بود و همچنین تعداد زیادی از افسران اطلاعاتی و عناصر ارشد موساد نیز به‌طور دائم در این پایگاه حضور داشتند. طبق گزارش شبکه المنار به نقل از منابعی ویژه، دست‌کم ۱۵ موشک ایران مستقیماً به پایگاه هوایی «نواتیم» در جنوب فلسطین اشغالی اصابت کرده است. براساس این گزارش پایگاه نواتیم به‌شدت آسیب‌دیده و امکان استفاده از آن وجود ندارد. «اسکات ریتر» بازرس سابق سازمان ملل در بخش سلاح‌های کشتار جمعی نیز در توییتی نوشت: «چشم در برابر چشم. ایران با حداقل هفت موشک مافوق صوت جدید خود به پایگاه هوایی نواتیم حمله کرد. نواتیم خانه جنگنده‌های اف -۳۵ است که به کنسولگری ایران در دمشق حمله کردند. حتی یک موشک ایرانی رهگیری نشد. اسرائیل بی‌دفاع است.».
اما صهیونیست‌ها که قدرت بازدارندگی نظامی و دفاعی‌شان علاوه بر میدان نبرد، کاملاً در اذهان عمومی جهانیان نیز رنگ باخته است، برای کوچک‌نمایی حمله ایران، شروع به پمپاژ اطلاعات جعلی کرده‌اند؛ «دانیل هاگاری» سخنگوی ارتش رژیم‌صهیونیستی نخستین کسی بود که در جعبه تلویزیون حاضر شد و به دروغ مدعی شد که اکثر پهپاد‌ها و موشک‌های ایرانی رهگیری و منهدم شده‌اند؛ برخی از فعالان مجازی و رسانه‌ای صهیونیستی نیز در ادعا‌هایی مضحک مدعی شدند که ۹۹ درصد از پرتابه‌های ایرانی رهگیری شده‌اند! با این همه، سعی و جهد اسرائیلی‌ها برای پنهان کردن حقایق و موکول کردن انتشار تصاویر انهدام موشک‌های ایرانی به اخذ مجوز، بسیار تعجب‌برانگیز است؛ اگر صهیونیست‌ها ۹۹ درصد پهپاد‌ها و موشک‌های ایرانی را منهدم کرده‌اند باید فیلم و تصاویر آن را به دنیا نشان دهند؛ در غیر این صورت جهانیان واقعیت را متوجه می‌شوند و می‌فهمند که عملیات وعده صادق ایران با موفقیت کامل همراه بوده است.
اما پس از حمله تلافی‌جویانه ایران به مواضع و اماکن صهیونیستی در اراضی اشغالی، لاف و گزافی از سوی سران رژیم جعلی شنیده و مخابره نشد؛ آنها پیش‌تر گفته بودند که اگر ایران از خاک خودش به اسرائیل (اراضی اشغالی فلسطین) حمله کند، پاسخ خواهند داد؛ ایران حمله کرد، اما صهیونیست‌های بزدل حتی جرأت لاف زنی و خط و نشان کشیدن را هم پیدا نکردند؛ طبق گزارش رسانه‌های آمریکایی، «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا درخصوص حماقت نتانیاهو مبنی بر حمله به ایران، به او هشدار داده است. «یوسی کوهن» رئیس پیشین موساد در واکنش به حمله تنبیهی ایران به اسرائیل، گفت: «به نفع ما نیست که وارد رویارویی مستقیم با ایران شویم. من پاسخ به حمله ایران را توصیه نمی‌کنم.»
برنده عملیات «وعده صادق» ایران بود یا رژیم صهیونیستی؟
ستبا گذشت چند روز از عملیات و پاسخ ایران به جنایت رژیم صهیونیستی، بسیاری به دنبال پاسخ به سوال هستند که برنده این تقابل ایران است یا رژیم صهیونیستی؟
اگر تقابل میان ایران و رژیم کودکش صهیونیستی مساله جدیدی نیست و این روند ادامه خواهد داشت، اما در خصوص تقابل اخیر کارشناسان معتقد هستند: که ایران به هدفش از این حمله تاریخی رسید است و همانطور که از سخنان سرلشکر باقری رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح و سرلشکر سلامی فرمانده کل سپاه مشخص است، بر خلاف برخی تصور‌های عامیانه، هدف این حمله زیرساخت‌ها یا مراکزی تجاری نبودند. بلکه بر اساس گفته این دو مقام ارشد نیرو‌های مسلح کشورمان و همچنین اسناد در دسترس صرفاً ۲ نقطه نظامی هدف ایران بوده و پرتاب به سمت آنها روانه شدند.
عملکرد رژیم صهیونیستی و هم پیمانانش در رهگیری پرتابه‌های ایران از انواع مختلف پهپاد، موشک کروز و موشک بالستیک اگر چه خوب بود، اما عبور تعدادی از موشک‌های بالستیک ایرانی و اصابت موفق آنها نشان می‌دهند که چنین حمله‌ای، حداقلی است که ایران برای عبور محدود از پدافند اسرائیل نیاز دارد و هر نوع حمله با حجمی بیشتر کار را برای آنها بسیار مشکل خواهد کرد.
بدون تردید، حمله ایران به اسرائیل، تلاش برای ایجاد بازدارندگی طولانی‌مدت بود؛ با این حمله تلافی‌جویانه و تنبیهی که با توجه به موشک‌های به‌کاررفته در آن، برای ایران فقط به‌منزله یک دست‌گرمی ساده بود، صهیونیست‌ها فهمیدند که دیگر فرصتی برای ماجراجویی‌های احمقانه و جنون‌آمیز علیه منافع ملت ایران را ندارند؛ به تعبیرِ «علی هاشم» خبرنگار سرشناس عرب، «هدف ایران این بود که آسمان بالای سر صهیونیست‌ها را با موشک و پهپاد بپوشاند و علی‌رغم وجود لایه‌های مختلف پدافند هوایی و سامانه‌های آمریکایی، اسرائیلی، اردنی، فرانسوی و انگلیسی، موفق به انجام این کار شد.»
منبع: مهر
