دلایل ریزش مو در زنان و درمان قطعی آن
دلایل ریزش مو در زنان چیست؟ ریزش مو یکی از بیماری های زنان است که علل مختلفی می تواند داشته باشد. انواع مختلفی از ریزش مو وجود دارد که درمان مختص خودش را می طلبد. در این مقاله از شادمگ ابتدا به دلایل ریزش مو در زنان و سپس به روش های تخصصی درمان آن پرداخته ایم. با ما تا پایان این مطلب همراه باشید.
انواع ریزش مو در زنان
۱. آلوپسی آندروژنتیک (Androgenetic Alopecia)
ریزش موی ارثی: این نوع ریزش مو معمولاً به دلیل عوامل ژنتیکی و هورمونی است و میتواند با نازک شدن تدریجی موها در بالای سر و فرق سر همراه باشد. این نوع ریزش مو به عنوان طاسی الگوی زنانه نیز شناخته میشود.
۲. آلوپسی آرهآتا (Alopecia Areata) از دلایل ریزش مو در زنان
ریزش مو ی سکهای: یک بیماری خودایمنی است که باعث ریزش مو به صورت لکههای گرد و بدون مو روی پوست سر یا دیگر نواحی بدن میشود. در برخی موارد، این لکهها ممکن است به هم بپیوندند و نواحی بزرگتری از موها را تحت تأثیر قرار دهند.
۳. تلوژن افلوویوم (Telogen Effluvium)
ریزش موی ناگهانی: این نوع ریزش مو معمولاً به دلیل استرس، جراحی، بیماری شدید، زایمان یا تغییرات هورمونی رخ میدهد. در این حالت، موها به طور ناگهانی وارد فاز استراحت (تلوژن) میشوند و پس از چند ماه ریزش میکنند.
۴. آناژن افلوویوم (Anagen Effluvium) از دلایل ریزش مو در زنان
ریزش موی سریع و شدید: این نوع ریزش مو معمولاً به دلیل شیمیدرمانی یا پرتودرمانی رخ میدهد و موها در فاز رشد (آناژن) ریزش میکنند.
۵. آلوپسی ترکوتیلومانیا (Trichotillomania)
کندن موی خود: یک اختلال روانی است که در آن فرد به طور غیرارادی موهای خود را میکند، که منجر به ریزش مو و ایجاد لکههای خالی از مو میشود.
۶. آلوپسی سیکاتریسیال (Cicatricial Alopecia)
ریزش موی ناشی از زخم: این نوع ریزش مو ناشی از التهاب و تخریب فولیکولهای مو است که با زخم و بافتمرده همراه است. این حالت میتواند دائمی باشد و موها به علت آسیب به فولیکولها دوباره رشد نخواهند کرد.
۷. آلوپسی دیفوز (Diffuse Alopecia) از دلایل ریزش مو در زنان
ریزش موی پراکنده: این نوع ریزش مو به صورت پراکنده و یکنواخت در سراسر پوست سر رخ میدهد و معمولاً به دلیل عوامل مانند تغذیه نامناسب، بیماریهای سیستمیک، استرس و تغییرات هورمونی است.
۸. آلوپسی تروما (Traction Alopecia)
ریزش موی ناشی از کشش: این نوع ریزش مو به دلیل کشش مداوم موها به وسیله بستن محکم موها، استفاده از ابزارهای حرارتی یا مدلهای مویی که فشار زیادی به فولیکولها وارد میکنند، رخ میدهد.
۹. ریزش موی مرتبط با بیماریهای پوست سر
- عفونتهای قارچی: عفونتهای قارچی مانند تینیا کپیتیس میتوانند به ریزش مو و آسیب به پوست سر منجر شوند.
- درماتیت سبورئیک: التهاب پوست سر به دلیل افزایش تولید چربی که میتواند باعث ریزش مو شود.
- پسوریازیس پوست سر: یک بیماری مزمن پوستی که باعث تشکیل پلاکهای قرمز و پوستههای ضخیم بر روی پوست سر میشود و میتواند به ریزش مو منجر شود.
۱۰. ریزش موی مرتبط با تغییرات هورمونی
- بارداری و زایمان: تغییرات هورمونی در دوران بارداری و پس از زایمان میتواند به ریزش موی موقت منجر شود.
- یائسگی: کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی میتواند باعث نازک شدن و ریزش مو شود.
۱۱. ریزش موی ناشی از داروها
- شیمیدرمانی: برخی داروهای شیمیدرمانی میتوانند باعث ریزش موی سریع و شدید شوند.
- داروهای ضد افسردگی، ضد بارداری، و داروهای فشار خون: برخی داروها نیز ممکن است باعث ریزش مو شوند.
برای تشخیص دقیق نوع ریزش مو و انتخاب بهترین روش درمانی، مشاوره با پزشک متخصص پوست و مو توصیه میشود.
درمان ریزش موی سکه ای در زنان
برای درمان ریزش موی سکهای (آلوپسی آرهآتا)، پزشکان معمولاً از تزریق کورتیکواستروئیدها به نواحی بدون مو استفاده میکنند که میتواند به کاهش التهاب و تحریک رشد مو کمک کند. ماینوکسیدیل موضعی نیز برای تحریک رشد مو تجویز میشود. درمانهای دیگر شامل استفاده از کرمهای حاوی آنترالین و دیفنسیپرون است که سیستم ایمنی را تحریک میکنند. فتوتراپی با نور ماوراء بنفش میتواند به کاهش التهاب و تحریک فولیکولهای مو کمک کند. استفاده از روغنهای گیاهی مانند روغن نارگیل و رزماری نیز ممکن است موثر باشد. در موارد شدیدتر، داروهای سیستمیک ایمونومدولاتورها و بیولوژیک ممکن است تجویز شوند.
درمان ریزش موی ناگهانی
درمان ریزش موی ارثی
درمان ریزش موی هورمونی
برای درمان ریزش موی هورمونی، ابتدا باید تعادل هورمونی بدن با استفاده از داروهای هورمونی مانند ضد بارداریهای هورمونی یا داروهای تنظیمکننده هورمونهای مردانه برقرار شود. ماینوکسیدیل موضعی میتواند به تحریک رشد مو کمک کند. اسپیرونولاکتون به عنوان یک ضد آندروژن برای کاهش اثرات هورمونهای مردانه تجویز میشود. تغییرات در سبک زندگی، مانند کاهش استرس و تغذیه مناسب، میتواند به بهبود وضعیت مو کمک کند. استفاده از روغنهای گیاهی و مکملهای ویتامینی نیز میتواند موثر باشد. در صورت عدم پاسخ به درمانهای اولیه، مشاوره با پزشک متخصص برای بررسی گزینههای پیشرفتهتر ضروری است
۱. تغذیه مناسب
- مصرف پروتئین: موها از کراتین، یک نوع پروتئین، ساخته شدهاند. مصرف غذاهای غنی از پروتئین مانند تخممرغ، گوشت، ماهی، و لبنیات به تقویت موها کمک میکند.
- ویتامینها و مواد معدنی: مصرف غذاهای غنی از ویتامینهای A، C، D، E و مواد معدنی مانند آهن، روی و بیوتین برای سلامت موها ضروری است. میوهها، سبزیجات، مغزها و دانهها را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
۲. روغنهای گیاهی
- روغن نارگیل: ماساژ پوست سر با روغن نارگیل به تقویت موها و کاهش ریزش مو کمک میکند. این روغن میتواند موها را مرطوب و تغذیه کند.
- روغن کرچک: روغن کرچک غنی از اسیدهای چرب و ویتامین E است که به رشد مو و جلوگیری از ریزش مو کمک میکند.
- روغن زیتون: روغن زیتون نیز میتواند موها را مرطوب و تغذیه کند و به کاهش ریزش مو کمک کند.
۳. ماسکهای طبیعی
- ماسک تخممرغ: تخممرغ حاوی پروتئین و بیوتین است که به تقویت موها کمک میکند. یک تخممرغ را با یک قاشق غذاخوری روغن زیتون مخلوط کرده و روی موها بمالید. پس از ۲۰ دقیقه بشویید.
- ماسک آووکادو: آووکادو غنی از ویتامینها و اسیدهای چرب است. یک آووکادوی رسیده را له کرده و با یک قاشق غذاخوری عسل مخلوط کنید. ماسک را روی موها بمالید و پس از ۳۰ دقیقه بشویید.
- ماسک حنا برای رشد مو: حنا به تقویت ریشه موها و کاهش ریزش مو کمک میکند. پودر حنا را با آب مخلوط کرده و روی موها بمالید. پس از چند ساعت بشویید.
۴. گیاهان دارویی
- آلوئهورا: ژل آلوئهورا میتواند به تقویت موها و کاهش التهاب پوست سر کمک کند. ژل آلوئهورا را مستقیماً به پوست سر بمالید و پس از ۳۰ دقیقه بشویید.
- چای سبز: چای سبز غنی از آنتیاکسیدانها است که میتواند به تقویت موها کمک کند. دمکرده چای سبز را به پوست سر ماساژ دهید و پس از یک ساعت بشویید.
۵. تغییرات در سبک زندگی
- مدیریت استرس: استرس میتواند یکی از عوامل ریزش مو باشد. تکنیکهای مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق میتوانند به کاهش استرس و بهبود سلامت مو کمک کنند.
- خواب کافی: خواب کافی و با کیفیت به بازسازی بدن و تقویت موها کمک میکند.
روش های کلینیکی درمان ریزش مو زنان
روشهای کلینیکی متعددی برای درمان ریزش موی زنان وجود دارد که معمولاً توسط متخصصین پوست و مو توصیه و اجرا میشوند. این روشها بسته به علت ریزش مو و وضعیت فرد ممکن است متفاوت باشند. در زیر به برخی از روشهای کلینیکی متداول اشاره میکنم:
ماینوکسیدیل (Minoxidil)
یک محلول یا فوم موضعی است که به پوست سر اعمال میشود و میتواند به تحریک رشد مو و کاهش ریزش مو کمک کند. ماینوکسیدیل در دو غلظت ۲% و ۵% موجود است و باید به طور مداوم استفاده شود.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
در این روش، خون فرد گرفته میشود و پس از جداسازی پلاکتها، پلاسمای غنی از پلاکت به پوست سر تزریق میشود. این روش میتواند به تحریک رشد مو و بهبود ضخامت مو کمک کند.
مزوتراپی
در این روش، مواد مغذی، ویتامینها و داروهای خاص به طور مستقیم به لایه میانی پوست (مزودرم) تزریق میشود. مزوتراپی میتواند به تغذیه و تقویت فولیکولهای مو کمک کند.
لیزر کمتوان (Low-Level Laser Therapy)
استفاده از دستگاههای لیزر با قدرت کم که به پوست سر تابیده میشوند تا گردش خون را افزایش داده و رشد مو را تحریک کنند. این روش به عنوان یک درمان مکمل برای ریزش مو استفاده میشود.
فیناستراید (Finasteride)
این دارو معمولاً برای مردان استفاده میشود، اما در برخی موارد خاص ممکن است برای زنان نیز تجویز شود. فیناستراید سطح دیهیدروتستوسترون (DHT) را کاهش میدهد که میتواند به کاهش ریزش مو کمک کند.
اسپیرونولاکتون (Spironolactone)
این داروی ضد آندروژن برای زنان با ریزش موی ناشی از هورمونهای مردانه تجویز میشود. اسپیرونولاکتون میتواند به کاهش تولید آندروژنها و کاهش ریزش مو کمک کند.
کاشت مو
در این روش، فولیکولهای مو از قسمتهای پُرپشتتر سر یا بدن به نواحی کممو یا طاس سر منتقل میشوند. کاشت مو یک راه حل دائمی برای ریزش مو محسوب میشود و معمولاً برای افرادی که ریزش موی شدید دارند، پیشنهاد میشود.
درمانهای هورمونی
در صورت وجود اختلالات هورمونی مانند سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) یا مشکلات تیروئید، پزشک ممکن است درمانهای هورمونی تجویز کند تا تعادل هورمونی بدن برقرار شود و ریزش مو کاهش یابد.
درمانهای ترکیبی
در برخی موارد، ترکیب چندین روش درمانی ممکن است بهترین نتیجه را بدهد. به عنوان مثال، استفاده از ماینوکسیدیل همراه با PRP یا لیزر کمتوان.
بهترین ویتامین ها برای درمان ریزش مو
برای درمان ریزش مو، مصرف ویتامینها و مواد معدنی خاص میتواند به تقویت و سلامت موها کمک کند. برخی از بهترین ویتامینها و مواد معدنی برای این منظور شامل:
- بیوتین (ویتامین B7): بیوتین به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک میکند و یکی از ویتامینهای اصلی در رشد مو به شمار میآید.
- ویتامین D: کمبود ویتامین D میتواند به ریزش مو منجر شود، بنابراین مصرف مکملهای ویتامین D یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید میتواند به بهبود وضعیت موها کمک کند.
- ویتامین E: این ویتامین با خواص آنتیاکسیدانی خود به کاهش آسیبهای اکسیداتیو در پوست سر و بهبود گردش خون کمک میکند، که میتواند به رشد مو کمک کند.
- ویتامین A: ویتامین A به تولید سبوم (چربی طبیعی پوست سر) کمک میکند و از خشکی و شکنندگی موها جلوگیری میکند. با این حال، مصرف بیش از حد ویتامین A میتواند به ریزش مو منجر شود، بنابراین مصرف آن باید متعادل باشد.
- ویتامین C: این ویتامین با خاصیت آنتیاکسیدانی خود به محافظت از فولیکولهای مو در برابر آسیبهای محیطی و تقویت کلاژن (پروتئین ضروری برای ساختار مو) کمک میکند.
- آهن: کمبود آهن میتواند به ریزش مو منجر شود، بنابراین مصرف منابع غنی از آهن مانند گوشت قرمز، سبزیجات برگ سبز و مکملهای آهن ممکن است مفید باشد.
- زینک (روی): زینک نقش مهمی در رشد و ترمیم بافتهای مو دارد و به تنظیم تولید سبوم کمک میکند. کمبود زینک میتواند به ریزش مو منجر شود.
- سلنیوم: این ماده معدنی با خاصیت آنتیاکسیدانی خود به محافظت از فولیکولهای مو و سلامت عمومی موها کمک میکند.
استفاده از این ویتامینها و مواد معدنی باید با مشورت پزشک و به میزان توصیهشده صورت گیرد، زیرا مصرف بیش از حد برخی از آنها میتواند عوارض جانبی داشته باشد.
چه بیماری هایی باعث ریزش موی زنان می شود ؟
ریزش مو در زنان میتواند ناشی از بیماریهای مختلفی باشد. برخی از بیماریهای شایع که ممکن است باعث ریزش مو شوند عبارتند از:
اختلالات تیروئید از دلایل ریزش مو در زنان
کمکاری تیروئید (Hypothyroidism): کاهش تولید هورمونهای تیروئیدی میتواند به ریزش مو منجر شود.
پرکاری تیروئید (Hyperthyroidism): افزایش تولید هورمونهای تیروئیدی نیز میتواند باعث ریزش مو شود.
لوپوس (Lupus)
یک بیماری خودایمنی است که میتواند به ریزش مو و آسیب به پوست سر منجر شود.
سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS)
یک اختلال هورمونی است که میتواند باعث ریزش مو، افزایش موهای صورت و بدن و مشکلات دیگر شود.
آلوپسی آرهآتا (Alopecia Areata)
یک بیماری خودایمنی است که باعث ریزش مو در نواحی مختلف بدن میشود و معمولاً به صورت لکههای دایرهای بدون مو ظاهر میشود.
تریکوتیلومانیا (Trichotillomania)
یک اختلال روانی است که در آن فرد به طور غیرارادی موهای خود را میکند.
عفونتهای قارچی پوست سر:
عفونتهایی مانند تینیا کپیتیس (Tinea Capitis) میتوانند باعث ریزش مو و آسیب به پوست سر شوند.
درماتیت سبورئیک (Seborrheic Dermatitis)
یک بیماری التهابی پوست است که میتواند به ریزش مو منجر شود.
پسوریازیس پوست سر (Scalp Psoriasis)
یک بیماری مزمن پوستی است که باعث تشکیل پلاکهای قرمز و پوستههای ضخیم بر روی پوست سر میشود و میتواند به ریزش مو منجر شود.
آنمی (کمخونی)
کمبود آهن و سایر مواد مغذی میتواند باعث ریزش مو شود. آنمی معمولاً به دلیل کمبود آهن است، اما میتواند ناشی از کمبودهای دیگر نیز باشد.
دیابت
دیابت میتواند باعث تغییرات در جریان خون و تغذیه فولیکولهای مو شده و به ریزش مو منجر شود.
سوء تغذیه و اختلالات تغذیهای
کمبود ویتامین ها و مواد معدنی مختلف میتواند باعث ضعف و ریزش مو شود.
پایان
منبع: مجله شاد