تکرار تاریخ در کرانه باختری؛ مرکاوا در کوچه های باریک

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، رژیم اشغالگر قدس از هفته گذشته عملیاتی نظامی با عنوان «چادرهای تابستانی» در مناطق شمالی کرانه باختری رود اردن از جمله دو اردوگاه جنین و طولکرم که کانون شکل‌گیری هسته‌های مقاومت در کرانه محسوب می شوند، آغاز کرده است. این عملیات به دلیل نقض آشکار توافق اسلو که مبنای سیاسی – حقوقی راهکار دو دولتی مدنظر کشورهای غربی است، توسط برخی کشورهای اروپایی مورد انتقاد قرار گرفته است. کشورهای مزبور از تل‌آویو خواستند تا حملات خود به مناطق فلسطینی نشین در کرانه باختری را متوقف کند.

نکته جالب توجه در عملیات چادرهای تابستانی آن است که این حمله برای ناظران یادآور عملیات موسوم به «سپر دفاعی» است که ۲۲ سال قبل انجام گرفت و یگان‌های زرهی ارتش رژیم صهیونیستی در جریان آن وارد کرانه شدند و ضمن اشغال رام الله، دفتر تشکیلات خودگردان را نیز محاصره کامل کردند. «آریل شارون»، نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۲ پس از عملیات شهادت‌طلبانه «عبدالباسط عوده» که منجر به کشته شدن ۳۰ شهرک نشین و زخمی شدن ۱۵۰ نفر از آنها شده بود، دستور این حمله به کرانه باختری را صادر کرد.

اکنون بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در همراهی با سیاست‌های آریل شارون در حالی بار دیگر دستور حمله زمینی و اشغال کرانه باختری را صادر کرده است که ۲۲ سال قبل نیز اسرائیل با ادعای مقابله با هسته‌های مقاومت فلسطین در این منطقه با تانک‌ها و خودروهای زرهی‌اش وارد عمل شد.

برکسی پوشیده نیست که صهیونیست‌ها همان‌طور که نتوانستند در ۲۰۰۲ ضعف‌شان در مواجه با انتفاضه و مقاومت فلسطینی را از طریق اشغالگری با خودروهای زرهی جبران نمایند، این بار هم موفق به دستیابی به اهداف‌شان درخصوص نابودی مقاومت نخواهند شد.

شباهت دیگر یورش روزهای اخیر نظامیان صهیونیست به کرانه باختری در قیاس با حمله ۲۲ سال قبل این است که صهیونیست‌ها درحالی در مارس ۲۰۰۲ وارد رام الله شدند که ۲۰۰ کیلومتر آنطرف‌تر در شمال، سران اتحادیه عرب طی نشستی در بیروت قصد داشتند از طرحی با عنوان «ابتکار صلح عربی» رونمایی کنند.

براساس طرح فوق که قرار بود «ملک عبدالله»، پادشاه متوفی سعودی از آن رونمایی کند، کشورهای عضو اتحادیه عرب متعهد می شدند در صورتی که اسرائیل به راهکار دو دولتی مبتنی بر مرزهای ۱۹۶۷ درخصوص تشکیل دولت مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شرقی پایبند باشد، کشورهای عضو این سازمان نیز در مسیر عادی سازی روابط با تل آویو گام برخواهند داشت.  

آریل شارون، با ورود تانک به کوچه‌های کرانه باختری و اشغال رام‌الله که مقر تشکیلات خودگردان به شمار می رفت و همچنین حبس «یاسر عرفات» رئیس وقت تشکیلات خودگردان فلسطین به ابتکار سعودی ها و دیگر کشورهای عربی پاسخ داد و در ادامه تاکید کرد که رژیم صهیونیستی به چیزی کمتر از تشکیل دولت یهود در فلسطین رضایت نمی دهد.

این درحالی بود که از ابتدای دهه ۱۹۹۰ صهیونیست‌ها با میانجی‌گری آمریکا، مذاکرات سازش با فلسطینی‌ها را در اسلو و مادرید آغاز کرده بودند تا بر اساس قطعنامه ۱۸۱ در سال ۱۹۴۸ (قطعنامه تقسیم فلسطین) این امیدواری را ایجاد کنند که رژیم صهیونیستی سرانجام با حمایت واشنگتن حاضر به تشکیل کشور مستقل فلسطین در مرزهای ۱۹۶۷ خواهد شد.

 

پایان