۸ روش برای جلوگیری از خودکشی در مردان

آمار خودکشی در بسیاری از جوامع در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. در این میان بررسی‌ها نشان می‌دهد سهم مردان همواره از زنان بیشتر بوده است. از طرفی می‌دانیم که بسیاری از مردان عمدتاً در ابراز درونیات خود با مشکل مواجهند. پس چطور می‌توان به مردی که افکار خودکشی را در سر می‌پروارند کمک کرد؟

امروز روز جهانی پیشگیری از خودکشی است و دکتر زک سیدلر، مدیر جهانی تحقیقات سلامت مردان در رویداد سالانه موامبر (Movember) از مردم می‌خواهد که از به کار بردن عبارت «خودکشی» به‌ویژه زمانی که نگران یکی از عزیزان زندگی خود هستند ابایی نداشته باشند. چرا که به عقیده او «بزرگ‌ترین دروغ این است که بگوییم صحبت از خودکشی، فکر آن را در سر افراد می‌اندازد».

دکتر سیدلر توصیه‌هایی برای شروع گفتگو با مردان مستعد خودکشی دارد که همه باید بدانند.

۱. به «مردانگی» متوسل شوید

یکی از بزرگترین موانع برای مردان در بیرون ریختن افکار و احساساتشان، انتظارات فرهنگی و اجتماعی برای «سرسخت» رفتار کردن است. مردان اغلب به جهت این فشار و ترس از «ضعیف» به نظر رسیدن احساسات خود را مخفی می‌کنند.

دکتر زک پیشنهاد می‌کند که به جای ابراز نگرانی مستقیم با عباراتی مانند «من نگرانت هستم»، که ممکن است باعث منصرف کردن مردان از صحبت شود، بهتر است به نقش مردانه آنها به عنوان یک تامین کننده یا محافظ متوسل شویم. یادآوری اهمیت این افراد به عنوان پدر یا شریک زندگی می‌تواند به آنها کمک کند تا احساس ارزشمندی کنند.

با این حال، بسیار مهم است که آنها را غرق در انتظارات نکنید، زیرا این موضوع می‌تواند فشار را دوچندان کند.

۲. از کلمه «خوکشی» استفاده کنید

وقتی نوبت به صحبت مستقیم درباره افکار خودکشی با عزیزی که نگرانش هستیم می‌رسد، مردم اغلب از ترس شنیدن پاسخ مثبت از آن اجتناب می‌کنند. با این حال دکتر زک تأکید می‌کند که مطرح کردن روشن و واضح موضوع خودکشی ضروری است.

در گفتگو پیرامون این موضوع، به جای تلاش برای رفع مشکل، هدفتان باید گوش دادن و حضور باشد. اما اگر فکر می‌کنید خطر شدید و فوری است، ممکن است لازم باشد به خدمات اورژانس هشدار دهید.

اگر فرد افکار منفی خود را ابراز می‌کند یا در حال فکر کردن به آسیب رساندن به خود است، مهم است که او را به سمت کمک حرفه‌ای راهنمایی کنید.

۳. زنگ خطرها را بیابید

پس از از دست دادن شخصی به دلیل خودکشی، بازماندگان اغلب به علائم هشدار‌دهنده‌ای فکر می‌کنند که از آنها غافل بوده‌اند.

دکتر زک برخی از علائم هشداردهنده کلیدی خودکشی را که باید مراقب آن‌ها بود، برجسته می‌کند؛ علائمی مانند آرامش ناگهانی پس از یک دوره پریشانی، که می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که فرد تصمیم گرفته به زندگی خود پایان دهد.

علائم دیگر عبارتند از رفتار بی‌پروا، بی‌توجهی به مراقبت از خود و درگیر شدن در سوء مصرف مواد یا فعالیت‌های خطرناک. توانایی تشخیص این رفتارها می‌تواند به شناسایی افراد در معرض خطر خودکشی کمک کند.

۴. درباره خودتان صحبت کنید

در حالی که ممکن است احساس کنید مشکلات شما در مقایسه با آنچه عزیزتان از آن رنج می‌برد بی‌اهمیت هستند، دکتر زک توصیه می‌کند در مورد احساسات خود سکوت نکنید.

صحبت کردن در مورد مشکلاتی که تجربه می‌کنید می‌تواند حس اعتماد را تقویت کند و به فردی که افکار خودکشی دارد نشان دهد که تکیه کردن به یکدیگر برای حمایت گرفتن ایرادی ندارد.

۵. پیگیر باشید

مردان ممکن است تمایلی به صحبت در مورد احساسات خود نداشته باشند، اما پیگیری مداوم می‌تواند کمک‌کننده باشد. دکتر زک به ایجاد فرصت‌های مختلف برای صحبت کردن توصیه می‌کند.

اگر فرد موردنظر به نگرانی‌هایتان پاسخ نداد تسلیم نشوید. تکرار کنید که هر زمان که نیاز به صحبت دارد در کنارش هستید و همچنان به او فضایی برای رها شدن از باری که به دوش می‌کشد بدهید. نکته کلیدی ثبات در نشان دادن حمایت از سوی شماست.

۶. نگذارید تنها بماند

دکتر زک بر اهمیت آگاهی از چالش‌هایی که افراد اطراف شما ممکن است با آن مواجه شوند تأکید می‌کند. مشکلاتی مانند استرس و فشار، مشکلات مالی یا مشکل در روابط.

اگر فردی علائم پریشانی عاطفی را نشان می‌دهد یا درگیر رفتارهای خودتخریبی است، بسیار مهم است که با او در ارتباط بمانید. از او حمایت کنید و به جلوگیری از احساس انزوا که می‌تواند سلامت روانی را بدتر کند، کمک کنید.

۷. از انزوای اجتماعی اجتناب کنید

بر اساس مطالعات انجام شده، انزوای اجتماعی یکی از ۱۰ عامل اصلی خطر خودکشی است. دکتر زک توصیه می‌کند که اجازه ندهید مردان از حلقه‌های اجتماعی خود کناره‌گیری کنند.

برنامه‌ریزی منظم برای فعالیت‌های گروهی مانند پیاده‌روی، کافه رفتن یا دویدن می‌تواند به حفظ ارتباطات معنی‌دار کمک کند که می‌تواند نجات‌بخش باشد.

۸. واقعی احوالپرسی کنید

وقتی از کسی می‌پرسند حالش چطور است، بسیاری از مردم به طور خودکار جواب می‌دهند «خوبم». دکتر زک اما توصیه می‌کند که با پرسیدن سؤالات بعدی عمیق‌تر شوید. عباراتی مانند «واقعاً خوبی؟» یا «چیزی هست که بخواهی درباره‌اش صحبت کنی؟» می‌تواند پاسخ‌های صادقانه‌تری را در پی داشته باشد.

گاهی اوقات حتی ممکن است لازم باشد مستقیماً بپرسید: «آیا افکار خودکشی داری؟» این کار می‌تواند به کسی که در خطر آسیب رساندن به خود است کمک کند تا بالاخره درونیاتش را بیرون بریزد.