اتحاد «پنج چشم»  اتحادی برای جاسوسی

کانال«متسا» در«بله» متنی را با هدف ارتقاء  سواد امنیتی مخاطبان به اشتراک گذاشت و نوشت:

جامعه‌ی اطلاعاتی «پنج چشم» (Five Eyes) متشکل از ایالات‌متحده، کانادا، بریتانیا، استرالیا و نیوزلند، یک ائتلاف باسابقه برای اشتراک اطلاعات است. پنج کشور عضو این اتحاد اطلاعاتی که همه انگلیسی‌زبان هستند، توافقی برای اشتراک‌گذاری اطلاعات و تکنیک‌هایی برای جمع‌آوری آن دارند.

در اکتبر ۱۹۱۴ و کمی پس از آغاز جنگ جهانی اول، انگلستان گروهی با عنوان اتاق ۴۰ برای زیرنظر گرفتن ارتباطات دشمن ایجاد نمود. پس از اتمام جنگ، دولت انگلیس تصمیم گرفت این سیستم جاسوسی را گسترده‌تر کند. از این رو، پس از مدتی این اتاق فکر به یک سازمان اطلاعاتی قدرتمند به نام “مرکز کد و رمزنویسی دولتی” (GC&CS) تبدیل شد. این سازمان نقش زیادی در پیروزی متفقین داشت. 

پس از اتمام جنگ جهانی دوم، دولت انگلیس که در زمان جنگ، مراکز مهم نظامی‌اش از سوی آلمان نازی مورد تهدید قرار گرفته بود، تصمیم گرفت برای جلوگیری از تکرار این رویدادها، مرکز کد و رمزنویسی دولتی را به آمریکا منتقل و همکاری سایبری‌اش را با آمریکا تقویت کند. در سال ۱۹۴۶ میلادی، دولت انگلیس نام مرکز کد و رمز دولتی (GC&CS) را به سرفرماندهی ارتباطات دولتی تغییر داد و توافق‌نامه‌ی (UKUSA) را با آمریکا امضا کرد. 

هدف از این توافق‌نامه همکاری دو کشور در حوزه‌ی جاسوسی ارتباطات (سیگنال) بود در سال‌های بعد، با کمک آمریکا و انگلیس سازمان‌های امنیت سایبری در کانادا با نام پایگاه امنیت ارتباطات کانادا (CSEC)، اداره‌ی سیگنال‌های استرالیا (ASD) و اداره‌ی امنیت ارتباطات دولتی نیوزلند (GCSB) (هر سه از مستعمرات سابق بریتانیا) با فاصله‌ی زمانی کوتاهی تأسیس شدند و به توافق (UKUSA) پیوستند. پس از آن نام شرکای «پنج چشم» بر کشور‌های عضو این قرارداد گذاشته شد.

شرکای پنج چشم چگونه جاسوسی می کنند؟

واحدهای سری شبکه جهانی جاسوسی «پنج چشم» که از متخصصان آموزش‌دیده تشکیل شده‌اند، در انجام عملیات مخفی آنلاین به منظور حمله، فریب و کنترل ارتباطات آنلاین همکاری می‌کنند. آن‌ها این کار را از طریق انتشار اطلاعات اشتباه و استفاده از تکنیک‌های هوشمندانه انجام می‌دهند. این تیم‌ها برای رسیدن به نتایج دلخواه‌شان انواع مطالب نادرست را به اینترنت تزریق می‌کنند و از انواع علوم و تکنیک‌ها برای اعمال نفوذ در گفتمان‌ها و فعالیت‌های آنلاین استفاده می‌کنند. این سازمان‌های نظارتی این اجازه را به خود می‌دهند از افرادی که فعالیت‌های آنلاین سیاسی دارند، اما فعالیت‌هایشان ناقض هیچ قانونی نیست، هم جاسوسی کنند.

از سپتامبر ۲۰۰۱ تاکنون، گروه فایو آیز با بهانه ی مبارزه با تروریسم توانایی نظارتی خود را بیشتر کرده‌اند که تأکید بیشتر آن بر وب جهان‌گستر بوده‌است. پیمان‌کار عمومی پیشین آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا، ادوارد اسنودن فاش کرده که فایو آیز، «یک سازمان اطلاعاتی فرا ملی است که حتی به قوانین کشورهای خود نیز پاسخگو نیست». اسناد فاش شده اسنودن در سال ۲۰۱۳ نشان دادند که اعضای فایو آیز از شهروندان یکدیگر نیز جاسوسی کرده و اطلاعات گردآوری شده را نیز با یکدیگر همرسانی می‌کنند تا مقررات کشورهای محلی برای جاسوسی از شهروندان خود را دور بزنند.

از آنجا که اطلاعات پردازش شده، از چندین منبع، گردآوری می‌شوند، اطلاعات همرسانی شده، محدود به شنود الکترونیک نبوده و اغلب شامل اطلاعات دفاعی، شنود انسانی و شنود داده‌های مکانی نیز هستند.

برنامه پریزم و آپ استریم کالکشن دو راه گردآوری اطلاعات فایو آیز هستند. برنامه پریزم اطلاعات کاربر را از طریق شرکت‌های فناوری اطلاعات مانند گوگل، فیس‌بوک، مایکروسافت، و اپل گردآوری می‌کند. سامانه آپ استریم کالکشن اطلاعات ارتباطی کاربران حقیقی را مستقیماً از طریق فیبر نوری و زیرساخت‌های ارتباطی مانند جریان‌های داده عبوری گردآوری می‌کند.