خدا چگونه است؟

در بسیاری از ادیان از خداوند به عنوان خالق و سازنده جهان یاد می شود. برای اطلاعات بیشتر، به خواندن ادامه دهید.

جسمانی خدا

جسمانیت خداوند یکی از صفات منفی خداوند است. هر آنچه در قرآن و روایات از ائمه معصومین علیهم السلام دال بر جسمانیت خداوند باشد، معنای کنایی دارد. بدنی است که دارای سه بعد طول، عرض و ارتفاع است. برخی بعد زمانی را به این ابعاد اضافه کرده اند. اشیا از برخی اجزا تشکیل شده اند و به اجزای خاص خود نیاز دارند. اما ذات خداوند به دلیل مقتضای توحید ذاتی بسیط است و مرکب بودن و در نتیجه جسمانی بودن محال است. «اگر خدا جسم بود، امتداد داشت و ناگزیر تقسیم را می پذیرفت. در حالی که امکان تقسیم بندی به دو صورت مطرح می شود که هر دو امر محال در مورد خداوند را می طلبد.

دلیل بر غیرجسمانی خداوند

حال دلایل جسم بودن خداوند را بیان می کنیم:

پس خداوند که خالق اجسام و غیر اجسام، بلکه موجودات عالم است، نمی تواند جسم باشد; زیرا وجوب جسم بودن به مکان است و وجوب مکان محدود بودن است و خداوند را محدود به مکان نمی توان کرد.

دلیل دیگر: «اگر واجب تعالی دارای اجزاء باشد، اجزاء مقدم بر وجود واجب است (زیرا اگر جزء نبود، کل وجود نداشت) و واجب در وجودش بالاتر از آنها توقف می کند. (به جهت وجوب تقدم جزء بر کل در وجود) و محال است که کل در وجود خود بر جزء، و جزء مقدم بر واجب، و قطع واجب قبل از دیگری باشد. بر فرض وجود واجب.

خدا چگونه است؟

خداوند موجودی کامل، غیر ضروری و کامل و خالق همه خوبی ها و خوبی ها در جهان است که هیچ نقص و خطایی در خلقت او دیده نمی شود. تمام هستی و موجودات عالم از خدا سرچشمه می گیرند و در نهایت به سوی او باز می گردند.

قرآن کریم آیات و روایات فراوانی دارد که تنها با مراجعه به آنها می توان شناختی نسبت به خالق هستی به دست آورد، اما به طور کلی هیچ موجودی نتوانسته اسرار و دستورات خداوند را به طور کامل درک کند.

از آنجایی که جسم وجود ندارد، خداوند از هر نیازی مانند آب، هوا و غیره منزه است، در حالی که تمام عالم و موجودات هستی به خدا نیازمندند.

صفات خداوند زاییده ذات اوست نه اکتسابی و او قادر به انجام هر کاری در عالم هستی و ایجاد انواع شرایط برای انسان و سایر موجودات است زیرا به تمامی افکار و احوال جهان و مخلوقات آگاهی کامل دارد.

امام صادق (علیه السلام) در احادیثی در باب صورت خدا می فرماید: هر که در وجود خدا و صورت او فکر کند هلاک می شود.

راه های شناخت خدا

خداوند خود را در سوره توحید در آیه (قال هو الله احد الله الصمد لم یلد و لم یلد و لم یککن لا کفوا احد) معرفی کرد که در این آیه می فرماید خداوند یگانه است و به هیچ موجودی در دنیا بی نیاز است. کاملا غیر ضروری است.

خداوند نه زاده شده است و نه زاده شده است، در نتیجه او موجودی بی نظیر است که هیچ نقصی ندارد و آفریدگاری است که همتا و شریکی ندارد.

خداوند شنونده بیناست که از همه زمانهای عالم آگاه است و با اراده و قدرت خود اعلام می کند و نسبت به همه موجودات عالم بسیار مهربان است و همیشه خیر آنها را می خواهد.

همه مردم بدون در نظر گرفتن دینشان، مسلمانان، مسیحیان، یهودیان و غیره خدا را یکی می شناسند که غالباً او را با کلی ترین مفهوم یعنی کلمه خدا عبادت و یاد می کنند.

دیدگاه فیلسوفان

ارسطو بر خلاف ادیان توحیدی، خدا را عامل فاعل عالم نمی داند، زیرا ماده و جهان را ازلی می داند، به آفرینش و معاد ادیان الهی اعتقادی ندارد، خدای او فقط به فکر خود و عالم است. جهان شمول است و به مردم توجه نمی کند، او صرفاً علت غایی عالم است و جهان و انسان با شور و شوق او حرکت می کنند و حتی گاهی می خواهند شبیه او شوند. افلاطون معتقد بود که هیچ مفهومی از خدا و شناختی برای شناخت او وجود ندارد. یافتن خالق جهان دشوار است و نمی توان آن را به گونه ای توصیف کرد که برای همگان قابل درک باشد، امانوئل کانت نیز در مورد خدا گفت: وجود خدا را نمی توان با عقل اثبات یا رد کرد. گرچه گئورگ ویلهلم فردریش هگل جانشین کانت بود، اما دیدگاه جدیدی ارائه کرد. بر اساس اعتقاد او، خداوند مانند موجودات دیگر نیست و کسی که بخواهد الوهیت را درک کند باید روح بلندی داشته باشد. ابن سینا با استفاده از هستی شناسی الهیات را مطرح می کند و برهانی مبتنی بر هستی شناسی برای اثبات خدا می آورد. اصل مهم وجودی او تمایز وجود و ذات است. بر اساس این تمایز، موجودات به دو قسم واجب و ممکن تقسیم می شوند.

درجه و فراوانی ایمان به خدا

در دنیای امروز درجه ایمان به خدا در هر قاره و کشوری متفاوت است. در کشورهایی مانند ترکیه، اندونزی و برزیل، آمارها نشان می دهد که بیش از هشتاد درصد مردم به خدا اعتقاد دارند، در حالی که در کشورهایی مانند آلمان، بریتانیا، فرانسه، سوئد و جمهوری چک، کمتر از ۳۰ درصد از مردم معتقدند. به خدا. برخی از کشورهای آسیای شرقی مانند ژاپن، کره جنوبی، کره شمالی و چین کمترین تعداد مؤمنان را در جهان دارند. گفته می شود در کشورهایی مانند ایران و عربستان بیش از نود و هشت درصد مردم به وجود خدا اعتقاد دارند، اما عدم بررسی های بی طرفانه و حکومت های مذهبی که خروج از اسلام را مجازات اعدام می دانند، این بررسی ها را باطل کرده است. .

منبع: اندیشه معاصر