داستان عجیب مردی که فلوریدا را به کار انداخت

در فوریه ۱۹۴۸، یکی از ساکنان کلیرواتر، فلوریدا با چیزی غیرمنتظره برخورد کرد. هنگام قدم زدن در امتداد ساحل، متوجه مجموعه ای بزرگ از ردپاها در شن شد.

چاپ های بسیار بزرگ آنها حدود ۳۵ سانتی متر طول و ۲۸ سانتی متر عرض داشتند. قابل توجه ترین چیز در مورد چاپ این بود که آنها سه انگشت با چنگال های بلند داشتند. این ردپاهای عجیب از خلیج مکزیک در انتهای جنوبی ساحل پدیدار می شوند و حدود سه کیلومتر در امتداد ساحل ادامه می یابند تا به آب بازگردند و ناپدید شوند. هیچ کس نمی توانست بگوید چه چیزی این ردپاها را ایجاد کرده است، اما فاصله زیاد بین هر پله نشان دهنده اندازه صاحب آنها بود.

اثر قدیمی سه انگشت؛ شوخی تقلبی

این چاپ ها حدود دو سال است که در سواحل شهرهای مختلف فلوریدا ظاهر شده اند. رد پاها در شهرهایی بین کلیرواتر و ساراسوتا دیده می شد و مردم آن را «سه انگشت قدیم» می نامیدند. در این مدت چندین نفر ادعا کردند که هیولا را با این چاپ ها دیده اند. این هیولا به عنوان موجودی بزرگ پرنده مانند یا یک کنده موی بزرگ با سر شاخ مانند توصیف می شود. واکنش مردم از شگفتی گرفته تا وحشت و شک و تردید بود.

این آثار عجیب توسط ایوان ترنس ساندرسون، جانورشناس بریتانیایی مورد توجه قرار گرفت. او مقالاتی نوشت و در مورد مسائل علمی اظهار نظر کرد و بعدها در زمینه شبه علم و جانورشناسی پنهان فعالیت کرد. ساندرسون برای بررسی ردپاهای عجیبی که در ساحل ظاهر شده بود به فلوریدا سفر کرد. او ماه ها را صرف مطالعه آثار چاپی و مصاحبه با شاهدان کرد.

پس از تحقیق و مطالعه گسترده، ساندرسون به این نتیجه رسید که این چاپ ها نمی توانند فریب باشند. آنها بسیار دقیق تر از آنچه توسط انسان یا ماشین ساخته شده بودند به نظر می رسیدند. او حتی تا آنجا پیش رفت که ادعا کرد خودش این موجود عجیب را دیده است.

توصیف ساندرسون از این موجود عجیب شامل طولی در حدود ۳۶۶ سانتی متر، رنگ زرد متمایل به خاکستری و دست های بزرگ شبیه باله بود. نتیجه نهایی ساندرسون این بود که این موجود عجیب باید یک پنگوئن بسیار بزرگ باشد. این ردپاها چندین بار دیگر در دهه ۱۹۵۰ دیده شدند، اما بعد از سال ۱۹۵۸ دیگر هیچ رد پا یا پنگوئن غول پیکری دیده نشد.

حل معمای مسیرهای فلوریدا

۳۰ سال بعد، در ۱۱ ژوئن ۱۹۸۸، این معما سرانجام حل شد. در مقاله ای در St. پترزبورگ تایمز می‌گوید «سه انگشت قدیمی» یک فریب است. تونی سیگنورینی، یکی از ساکنان شهر کلیرواتر، اعتراف کرد که او و یکی از دوستانش مسئول خلق آثار عجیب و غریب در تمام آن سال‌ها بوده‌اند. در طی مصاحبه با نویسنده مقاله، سیگنورینی یک جفت پای چدنی بسیار بزرگ با سه انگشت به او نشان داد.

ایده ساخت این پاهای بسیار بزرگ با سه انگشت از طرف آل ویلیامز، دوست و رئیس سیگنورینی در آن زمان بود. ظاهرا عکس های رد پای دایناسورهای فسیل شده توجه ویلیامز را به خود جلب کرده است. پس از نگاه کردن به آنها، او ایده ساخت پاهایی را که با آن چاپ ها مطابقت دارند برای کمی سرگرمی به سیگنورینی پیشنهاد کرد.

ال ویلیامز در سال ۱۹۷۰ درگذشت. تونی سیگنورینی نیز در سال ۲۰۱۳ درگذشت و پاهای سه انگشتی افسانه ای به پسرش جف به ارث رسید. سیگنورینی از پسرش خواست که این میراث را در دستان خانواده نگه دارد. با وجود تماس برخی سازمان ها و مراکز و علاقه آنها به نمایش آن پاهای افسانه ای، جف به درخواست پدرش عمل کرد.

منبع: عصر ایران