دانشگاه محل تضارب افکار و آرا است/باید تجارب اساتید درخشان را به نسل جدید انتقال دهیم

سرپرست دانشگاه تهران با بیان اینکه دانشگاه محل تضارب افکار و آرا است، گفت: شایسته است که تجارب استادانی که از نسل درخشان هستند، جمعآوری و منتشر شود تا نسل بعد نیز این تجارب را مورد استفاده قرار دهند.
سرپرست دانشگاه تهران با بیان اینکه دانشگاه محل تضارب افکار و آرا است، گفت: شایسته است که تجارب استادانی که از نسل درخشان هستند، جمعآوری و منتشر شود تا نسل بعد نیز این تجارب را مورد استفاده قرار دهند.
به گزارش مجله تیتر ۱۲ به نقل از ایسنا، دکتر سید حسین حسینی در دومین نشست «دیدار با مفاخر دانشگاه تهران» با حضور در منزل دکتر ژاله آموزگار، استاد برجسته دانشکده ادبیات و علوم انسانی، با ایشان دیدار و گفتوگو کرد.
در این دیدار که با حضور تعدادی از معاونین و مدیران دانشگاه برگزار شد، دکتر حسینی، دکتر ژاله آموزگار را از استادان بسیار برجسته و شاخص دانشگاه در زمینه فرهنگ و ادبیات ایران برشمرد که تقویت هویت فرهنگی ایرانیان به تلاشهای ارزشمند آنها وابسته است.
وی با اشاره به بنمایههای غنی فرهنگ ایرانی، گفت: زبان و فرهنگ اصیل ایران از غنا و ارجمندی بسیاری برخوردار است و اصالتی دارد که در کمتر فرهنگی یافت میشود. همین اصالت بود که بعدها با ورود اسلام توانست آن همه افتخارات علمی و فرهنگی را در تعامل و همبستگی با فرهنگ اسلامی رقم بزند.
سرپرست دانشگاه تهران همچنین افزود: دکتر آموزگار، جزء نسلی از استادان هستند که دانش عمیق را با اخلاق، فرهنگ و علمدوستی پیوند زدند و از چهرههای ماندگار و همیشگی دانشگاه تهران و فرهنگ ایران هستند.
دکتر حسینی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: دانشگاه محل تضارب افکار و آرا است. زمانی در دانشکدههای ما آرا مختلف و نظرات گوناگون در بین استادان مطرح میشد و مورد بحث قرار میگرفت که از نتایج آن، افکار جدید زاییده میشد و دانشجویان غنی و با دانشی تربیت میشدند که استادان امروز ما هستند. شایسته است که تجارب استادانی که از این نسل درخشان هستند، جمعآوری و منتشر شود تا نسل بعد نیز این تجارب را مورد استفاده قرار دهند.
سرپرست دانشگاه تهران در پایان ضمن آرزوی سلامتی و طول عمر برای استاد دکتر آموزگار، اظهار امیدواری کرد که ایشان همچنان در دانشگاه حضور خود را ادامه دهند و دانشگاه را از برکات حضور خود بهرهمند سازند.
در این دیدار، استاد دکتر ژاله آموزگار، ضمن تشکر از حضور سرپرست و مسئولین دانشگاه در سخنانی گفت: من درخواستهای زیادی از سوی مسئولین برای برگزاری چنین دیدارهایی دارم، اما نمیپذیرم. دلیل پذیرش امروز من، این است که احساس میکنم که از خانواده خودم که دانشگاه تهران است، اقوام و بزرگان و خویشانم به دیدار من آمدهاند. من دانشگاه را نه بر حسب تعارف، بلکه به طور واقعی خانه خودم میدانم و افتخار میکنم که عمرم را با دانشجویان در محیط دانشگاه سپری کردهام و افتخاری بالاتر از این برای خودم متصور نیستم.
این استاد برجسته دانشکده ادبیات، همچنین ادامه داد: دانشجویان را که میبینم، گویی واقعاً فرزندان خود من هستند. به آنها میگویم شاد باشید و تلاش کنید. شادی و تلاش دو چیزی است که هم جامعه به آن نیاز دارد و هم باعث موفقیت شما میشود. من استادان بزرگی داشتم که از آنها بسیار آموختم و در عین حال متواضع و فروتن بودند. من در مقابل آنها کسی نیستم. در روزگار ما، مثل امروز، استادان دنبال مقاله و امتیاز و رتبه نبودند و شاید به همین دلیل بود که موفقیتهای علمی بزرگ حاصل میشد. همین توصیه را هم، من امروز به همکاران و دانشجویانم دارم.
دکتر آموزگار ادامه داد: یکی از مهمترین نیازهای امروز ما، شادی است و شادی با چیزهای ساده حاصل میشود. گاهی دیدن یک گل در یک باغچه، شادیآور است و باید فضای شادی را در جامعه تزریق کرد و تقویت کرد. هیچ کشوری مردمی مثل ما مهربان و دوستداشتنی ندارد و حتی در سفرنامههای سیاحان هم مردم ایران به روی گشاده، مهماننوازی و صفات خوب شهره هستند. اما متأسفانه انگار جوری تعریف میشود که مردم ایران بد هستند. این تبلیغات نادرست را باید از بین برد و از محاسن و زیباییهای فرهنگی و رفتاری ایرانیان یاد کرد که در طول تاریخ شهره بوده و اکنون نیز همینگونهاند.
استاد پیشکسوت دانشکده ادبیات در پایان افزود: ایران متعلق به همه ماست. آنقدر باید این جامعه را تقویت کرد و توسعه داد که همه کسانی که ایران را ترک کردهاند، به ایران برگردند و به مملکت خود خدمت کنند. من در این سن و با همه تجاربی که دارم همواره میگویم که هیچ جای جهان مثل ایران مردم و اقلیم فرهنگی و طبیعی چنین خوبی ندارد و باید تلاش کرد که متخصصان و استادان و دانشجویان در ایران بمانند و دغدغههایشان کم شود؛ چرا که این سرزمین از همه نظر غنی و نمونه و منحصربهفرد است.
به نقل از دانشگاه تهران، در پایان این دیدار که در فضایی بسیار صمیمانه انجام شد، سرپرست دانشگاه تهران، نشان دانشگاه تهران را به استاد آموزگار هدیه داد و از زحمات این استاد برجسته تقدیر کرد.
پایان