«برند پورشه در سرمای سود ایستاد؛ زیان میلیاردی، موتور مهندسی آلمان را منجمد کرد
امپراتوری پورشه، نماد تعادل میان سود و سرعت، در میانه‌ی سال مالی تازه در نقطه‌ای ایستاده که گرمای سودش به سرمای صنعت بدل شده است؛ جایی‌که زیان بیش از یک میلیارد دلار نه‌فقط خطوط تولید را، بلکه اعتماد به مهندسی آلمانی را نیز منجمد کرده است.
به گزارش توسعه برند، پورشه، ستون سرعت در اقتصاد آلمان، در گزارش سه‌ماهه سوم خود از زیانی نزدیک به ۹۶۶ میلیون یورو خبر داد؛ رقمی که دیوارِ سود سال گذشته را فرو ریخت. سه سال پس از عرضه بورسی تاریخی‌اش، این برند اکنون در رکودِ سود ایستاده است؛ ترکیبی از تعرفه‌های آمریکا، هزینه‌های تولید خودروهای برقی و آشفتگی زنجیره تأمین در چین، تراز مالی پورشه را از مدار رهایی انداخته است. تحلیلگران می‌گویند بحران نه در موتورهای احتراقی، بلکه در «سردی سرمایه‌گذاری» نهفته است –– جایی‌که مهندسی، زیر فشار بوروکراسی و سیاست، از جریان افتاده است.
تعرفه‌ها، دشمن نامرئی برند
تعرفه‌های متقابل واشنگتن و بروکسل بهای خودروهای لوکس را بالا برده و هزینه‌های اضافی ۷۰۰ میلیون یورویی بر دستِ پورشه گذاشته است. بازار چین ــ که زمانی پرفروش‌ترین مقصد این برند بود ــ حالا با کاهش ۳۲ درصدی فروش به گلوگاه زیان بدل شده است. مدیر مالی شرکت، یواخیم برکنر، در گفت‌وگویی با خبرنگاران اعتراف کرد:
«سال ۲۰۲۵ ممکن است درّه‌ی سقوط برند باشد، اگر مدار هزینه بازطراحی نشود.»
درون کارخانه اشتوتگارت، زمزمه بازسازی مالی به گوش می‌رسد: حذف ۱۹۰۰ شغل اصلی تا سه سال آینده و پایان همکاری با ۲۰۰۰ نیروی قراردادی در سال جاری. کارکنان می‌گویند موتورهای خط تولید سرد نشده‌اند، اما ایمان مهندسی در خطر یخ‌زدن است.
بازگشت به مدار یا انجماد دائم؟
مدیران گروه فولکس‌واگن وعده داده‌اند که تا پایان ۲۰۲۶ حاشیه سود پورشه را به محدوده سود تک‌رقمی بالا بازگردانند. میان پاداش‌های کاهش‌یافته و تعویض قریب‌الوقوع فرماندهی برند، با ورود مایکل لایترز از مک‌لارن، نشانه‌ای از بازطراحی قدرت دیده می‌شود. پرسش اما این است که آیا برند پورشه – این نماد مهندسی زنده آلمان – می‌تواند در سرمای سیاست، موتور سود خود را دوباره روشن کند یا نه؟
پاسخ شاید در درون همان شعار تاریخی شرکت نهفته باشد: “هیچ خودرویی نمی‌تواند جای پورشه را بگیرد” –– حتی وقتی یخ، سراسر کارخانه را پوشانده باشد.
